DNA'ya veri depolamak

Çok fena işler oluyor. Harddisk'lerin işini DNA'lara yaptırıyorlar. DNA'ya veri depolamak giderek gelişen bir uygulama. Bunu pat diye anlatırsam biraz havada kalacaktır. Öncelikle bir kaç işleyişi anlatacağım.
Makine dili... Bu dil adından da anlaşılacağı gibi bizlerin iletişim kurması için değildir. Bilgisayarla anlaşmamız içindir ve duyguları ifade etmenin bu dilde henüz karşılığı yoktur. 0 ve 1'lerden oluşur. Yüzlerce, binlerce, on milyonlarca 0 ve 1, gereken sıra ile kodlanır ve bilgisayar bu dili anlayarak işlem yapar. Aslında bu dil bilgisayarın ta kendisidir. Bizim istediğimiz sırayla işleyen bu kodlara bizler program ya da yazılım deriz. Biz bir yazılımı bilgisayarda tıklayarak çalıştırdığımızda yazılımın içindeki kodları hafızaya yüklemiş oluruz. Bu yüklenen kodlar sırası geldiğinde çalışır ve program ne için tasarlanmışsa onu yaparlar. 000101010111011010101011110001000010100110 diye uzar gider bu kodlar. Ancak insanlar bu dili bilgisayarlarla direkt konuşmazlar. Derleyiciler bizi bir toplama işlemi için onlarca 1 ve 0 yazmaktan kurtarır. Bu sebeple de bir sürü programlama dili üretilmiştir.
Harddiskler ise bu 1 ve 0'ları okuyucusunun da yardımıyla manyetik alanlar içinde saklar. Bilgisayar, harddiskle 1 ve 0'ları kullanarak anlaşır sonuç olarak da bize ne istiyorsak onu verir. Okuyucu, manyetik alan gibi şeyler bir teknoloji gerektirdiği gibi yer de kaplıyorlar bildiğimiz gibi. Biyomühendisler DNA'nın sıkı sarmal yapısında bir harddiske nazaran daha fazla yer olduğunu teoride kaşfettikten sonra 1 ve 0 kodlarını biyolojik formda DNA'ye işlemenin bir yolunu bulmaya odaklanmış. Başarmışlar da.
Şöyle ki: Elimizde DNA için bildiğiniz dört baz var. Örneğin Adenin ve Sitozin'e 0 diyelim. Timin ve Guanin'de 1 olsun. Sekanslama yapıldığında tek bir sarmaldan elde edilecek dizilim ...cGTaTsGGTasTsGa... iken bazların ikili sistem kodunu sisteme girdikten sonra bu dizilim ....011010111001010...'a dönüşecektir ve bilgisayar hafızasına aktarılan bu dizilimler işlem görecek ve bize fotoğraftan müziğe pek çok şekilde yansıyacaktır.
Peki bunu istediğimiz belirli bir fotoğraf için nasıl başaracağız?
Bir fotoğraf için tüm sayfayı dolduracak kadar 1 ve 0 yazmam gerekir ancak örnek olarak benim istediğim fotoğraf 001101101010 şeklinde kodlanıyor olsun. Az önceki eşleştirmelere göre bunun biyolojik karşılığı aaGTcTTaGcTa olacaktır. Bize de bu bazları bu sıralamada içeren bir DNA sentezlemek kalıyor. Gerisi oldukça basit göremediğimiz için kaybetmediğimiz sürece bunu bir bakteriye depolayıp çoğaltırabiliriz bile.
Sıra istatistiklerde;
Son olarak Harvard Wyss Enstitü’sünde bir araştırmacı 1 gram DNA içerisine 700 terabaytlık veri sığdırmayı başardı. 700 terabaytı açıkla sen asıl derseniz diye de biraz bölme toplama yaparak söyleyebilirim ki bu tam olarak 14000 tane 50 gigabaytlık Blu-Ray diske ihtiyacımız oluyor. Mevcut 3 terabaytlık harddisklere depolama kalkarsak da 150 kiloluk harddisk zulamız oluyor. Oysa bunların hepsi sadece 1 grama sığıyor ve milyonlarca yıl saklanabiliyorken. Sekanslama için gerekli teknoloji henüz evlerimize gelmedi. Kolumuzda bacağımızda terabayt terabayt veri depolayabileceğimiz günler görebilir "torunlarımız" . Henüz çok yeni bu teknoloji giderek yaygınlaşıyor. Pratik hayat sahasına inmesine de en az 15 yılı var diye düşünüyorum.

http://supermayk.blogspot.com/