- Kategori
- Şiir
Doğru yol mesnevisi
Niçin insanı arkasından utanmadan vururlar/Bir de arkadaşız diyerek yanımızda dururlar/Doğru yolda yürümek istersin al sana iki pare/Açarlar yüreğinde istedikleri kadar yare.
Niçin insanı arkasından utanmadan vururlar
Bir de arkadaşız diyerek, yanımızda dururlar.
Doğru yolda yürümek istersin, al sana iki pare
Açarlar yüreğinde istedikleri kadar çok yare.
İstemezsin kimseyi kırmayı hiç ok atmazsın
Durmazlar ki doğru, istesen insanlığa katmazsın
Varsın herkes yolunda akilane yürüsün, gezsin
Bazıları var, hep çelme atarlar söyle ne edersin.
İnsanı bırakmazlar, meyhanede iki tek atmaya
Mutlaka vardır kafadan çatlak,başlarlar çatmaya.
Buna Neyzen mi dayanır, yoksa Karagöz mü
Küfreder açıktan adama, söylenecek bu söz mü.
İstersen kızmam de, ne kadar kızdırırlarsa insanı
Yine piştovlar çekilir, ya salyası akar yada kanı.
Hani diyorsun ki, işte bütün insanlar kardeş olsun
Hani bazısı insan olsun da,bazısı pörhenge dolsun
Dai , bu gün de kızmadan evine mutlu gidecektin
Hani,insanları sevecek,kimseye söz etmeyecektin
Ne oldu sana yarı yolda, insanlık diye tutturdun
Eşeğe doğru binecekken, tuttun yine ters oturdun.