Dükkan kapalı

Konuklar

Geliyorlar dışardan

Uzaklardan, ellerinde heybelerle

Yanında bir sürü çocuklar ve bebeleriyle

Kapılarda karşılıyorum kavun lokumları sunuyorum

Hepimiz

Aslında konuklarız,

Evlerimizde yerimizde, şu yeryüzünde

Evimiz, yerimiz, urbalarımız her şeyimiz emanet

Bırakıp gidiyoruz bizden sonrakilere, canımıza rahmet.

Belki de

Bir şeyler buluruz ,

Diye geldik, epeyce eğlendik,

Sonunda ne bulduk, yine ellerimiz boş

Belki de bu dünyada kalan,bir tek dostluklar, ne hoş.

Bilmiyorum,

Gerçekten sevdik mi,

Sevdiğimiz de  nihayet bir fani,

Gidimli gelimli bir dünyada o da geçici

Ama anlatamadık kalbimize , biliyoruz o da çok seçici.

Nihayet,

Bu işi bitiriyoruz,

Artık dükkan kapalı, sahibi gitti

O aldığınız kübbanlar artık satılmıyor,

Ne de sübye içebilirsiniz bu dükkanda, bitti

Sahibi mi, o nerede bilemiyoruz, galiba artık temelli gitti.