Doğuştan Bu Yana

gecenin ortası

mavi hayâli küçük bir abanoz

kapkara sulara iniyor balıkçı

uykusuzluğa mahmuzluyor gözlerini ayaz

bilge değil yol göstereni

cılız ışığıyla elinde bir denizci feneri

âniden esip gürlüyor rüzgâr

sallanıp duruyor eski püskü tekne

bir cehennem, bir cehennem ki

nasıl anlatmalı

dalgalarla boğuşurken kör sesiyle

ölüme akıyor saatler

v e

bugün tazelenirken zamanda

denizin engin kucağından

karaya bırakılıyor ‘dün’ ölüsü

yüzünde yorgun mavi /mor

balıkçının /hasretle açık kalmış gözleri

dünya ekseninde bazıları hep şen şakrak

kutup yıldızı ellerinde

kotralarında şakıyarak

giderlerken rüzgârla yarışmaya

sultan sefasında rakslarla

gökkuşağını yudumlamaktan

sarhoş dönüşlerinde

görmedikleri

gün yoksulu kıyıdakilerin

yedikat yer altı karanlığı

ve bir düşün sancısı miras/ kucakladıkları

üzerlerine düşen kanamalı bir yaşam

şelâleden akan hayatlar yanı başlarındayken

su yakıyor susuzluklarını

doğuştan bu yana

zerreydiler zaten onlar

gölgelerinde ufalanıyorlar şimdi

Hâdiye Kaptan

c) Bu şiirin her türlü telif hakkı,şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir

Güzel Sanatlara tutkulu, Türk sanat müziği hayranı, deniz ve İstanbul âşığı şiiryazar bir fâni....