Dostluk bilmecesi

Dostluk.....

Öle uzun bir ömür boyu sürecekmiş gibi sanki, , işte sadece sankilerde kalan bir kelime kelime bana artık kelimeden ibaret geliyo. Anlamı olmayan basit tek yapayalnız bir kelime....

Önceden çok önceden de değil aslında şurda bir kaç gün önceden bende inanıyordum bu kelimenin büyüsüne, sihrine... Dostluk öle bir şey diki benim için. Dostluk deyince dostum deyince herşey durur du benim için. Yalnız şehirde sığınacak limanımdı. Omuzunda ağalayacak, kahkalar atacak , hüzünlenecek .... Ya annendi, babandı herşeyindi seni tamamlayan , en büyük sevinçleri hüzünleri yaşadığın ... Yalnız kaldığında yalnızlığına ortak olan değil tamamıyla alıp götüren, seni sen yapan kişidir ama ... Aması var işte tek güvence dalın tek sevdiğin kişinin senin arkandan vurması gibi kötü bir şey yok.

Herşeyini kaybediyorsun dünyan yıkılıyor. Aç susuz kalıyorsun bir anda... Paramparça oluyorsun. Yalnızlığın artıyor, karamsarlaşıyorusn, koskocaman şehirde boş kaldırımlar gibi oluyorsun.. Herşeyin boş bomboş olduğuna inanıyorsun. Sevdiklerin bir yana dostun bir yana ama meğer hiç sevdiğin yokmuş hiç dostun olmamış hiç kişiler için seni kırmış üzmüş dallarını kırmış öle kalakalmışsın....

Meğer ben hata yapmışım, meğer benim hiç dostum olmamış, ama bu yıllarıma mal olmuş. Üzülsende boş üzülmesende...

Olan sadece ve sadece sana oluyor....