Dostluk üzerine

Kimi zaman hayat o kadar sıkar ve insanın üzerine gelir ki işte özellikle öyle zamanlarda bir dostu bulup, sanki kendi kendimizle konuşur gibi onunla konuşmak, onunla dertleşmek, dünyanın en güzel şeylerinden biri olsa gerek. İçtenliğin, vefanın ve anlayışın yavaş yavaş azalmaya başladığı günümüzde, insan o kadar özlemini duyuyor ve arıyor ki samimi ve içten bir dost sesini. Birçoğumuz bu duyguları taşıyor olsak da kolay kolay böyle bir dostu da bulamayız. Çünkü kolay bir oluşum değildir dostluk, arkadaşlıklardan çok farklı bir duygudur.

Dostlukların en güzel yönü, ilişkilerdeki açıklık, içtenlik ve soyluluktur. Dostlukları uzun soluklu yapan da budur zaten. Hiçbir çıkar gözetmeksizin sürdürülen ilişkiler ve karşılık beklenmeden yapılan fedakarlıklar, dostlukları uzun süreli yapmakta ve bu dostluklara asil bir hüviyet kazandırmaktadır. Dostlukta erdem vardır, hoşgörü vardır, her türlü şartta insanı kuşatan ve kucaklayan bambaşka bir sıcaklık vardır. Dost en kritik zamanlarımızda bile yanımızda olan, en aykırı düşüncelerimizi bile bizimle paylaşan ve her şeyden önemlisi, bize güvenen ve güven veren insandır. Rahatlıkla şunu söyleyebiliriz ki, acıları ve sevinçleriyle bize sunulmuş bu hayat, ancak dostlarımız sayesinde bir anlam kazanacaktır. Çünkü paylaşılmayan sevinçlerin zamanla coşkusunu yitirip sıradanlaştığı; acılarınsa, bizi içinden çıkılmaz karanlıklara sürükleyerek tükettiği, bilinen bir gerçektir.

Gerçek dostluklar, ancak insani değerleri iyi özümsemiş insanlar arasında kurulan dostluklardır. Bu dostluklarda, dostluğu ayakta tutan ve ona hayat veren tüm değerleri görmek mümkündür. Gerçek dostluklarda hiçbir zaman çiğlik ve onursuzluk yoktur, karşılıklı güven ve tereddütsüz paylaşım vardır. Bir de, insani değerleri iyi özümseyememiş, birtakım saplantı ve zaafları olan insanları kurdukları, temeli menfaate dayanan dostluklar vardır ki bunlar yalancı dostluklardır. Bunların gerçek dostluklarla uzaktan yakından bir ilgileri yoktur.

Zihinlerimizde bir sürü soru işaretleriyle yaşadığımız bu dünyada eğer sonuna kadar güvenebileceğimiz dostlarımız yoksa, hayat daha da çekilmez gelecek ve yalnızlığımız korkunç boyutlara ulaşacaktır. Bu yalnızlığa yuvarlanmamak için, dostlar edinmeli ve gerçek bir dost olmalıyız. Yalnız, bunu gerçekleştirirken de, ünlü Alman filozofu Nıetzsch’nin dediği gibi “Dost edinmek isteyen, onun uğruna savaşmaya da istekli olmalıdır.”