DTP kapatıldı...

Hükümet dâhil kamuoyunun beklentisi partinin kapatılmaması yönündeydi. Her ne kadar temenni böyle olsa da var olan yasalara göre karar veren mahkeme; DTP’nin siyaset yapması gereken alanın altını kalın kırmızı çizgiler ile çizdi.

Muhalefet cephesinden bakınca “hukukun uygulanması” olarak değerlendirilen kararın Türkiye siyasetine yansımaları ileride daha net görülecek.

İktidarın beklentisinin kapatılmama yönünde olması bir şeyi değiştirmedi. 2007 yılında açılan davanın var olan yasalara göre böyle sonuçlanacağı bilinmez değildi. Var olan yasaların değiştirilmesi için adım atmayan AKP’nin samimiyeti ayrıca kamuoyunda tartışılacaktır hiç kuşkusuz.DTP siyasetçilerinin de adeta partilerini kapattırmak istercesine sürdürdükleri eylem ve söylemleri de unutulmamalı.

Türkiye kamuoyunun açılıma olumlu desteğine rağmen DTP siyasetçilerinin özellikle son süreçte imralıyı adres göstermekte direnmeleri dava sürecini hızlandırdığını düşünüyorum. Kararın gazetelere yansıyan ayrıntılarında mahkemenin gerekçelerine dayanak olan eylemleri irdeleyebilirsiniz. DTP’de Ahmet Türk’ün temsil ettiği ılımlı kanat ile şiddetle sert politikaların yürütülmesini savunanların olduğu varsayımları kamuoyuna yansımıştı. Mahkeme kararına göre beş yıl süreyle Ahmet Türk’e ve Aysel Tuğluk’a siyaset yasağı getirildi. Özellikle Ahmet Türk’e siyaset yasağı getirilmesi adeta şaşkınlık yarattı. Parti kapatmanın ülkede var olan sorunları çözmediği geçmiş deneyimlerden edinilen tecrübe ile ortada. Demokrasilerde parti kapatmanın savunulamayacağı genel ilke olarak kabul görmesi bir yana, siyaset yapan partilerinde şiddet ile arasına kesin ayrımlar koyması gerektiği de demokratik siyasetin olmazsa olmazlardandır. DTP’nin var olan yasalar çerçevesinde siyaset yapmadığının bir bakıma tescili sayılacak olan bu karar mutlaka kamuoyunda çok tartışılacak. Hatta mahkemenin kapatılmaması yönünde “siyasi karar" vermesi gerektiği yolunda görüşlerde öne sürülecektir. Açılım sürecinin sağlıklı değerlendirilemediği siyaset arenasında, toplumda Bosna paranoyalarının konuşulduğu bir süreçte belki mahkeme kararı tartışmaların daha sağlıklı zemine evirilmesine kaynaklık edebilir.

Ankara, Aralık 2009