Dün, bugün, yarın

Geçmişten günümüze değişenleri kendi gözümüzle ayırt etmek…

Başka bir hayatta, başka bir konumda ama aynı yerde durmak.

Her kentin bıraktığı bir iz vardır yaşantımızda, kimisinde çocuğuzdur, kimisinde genç, kimisinde olgunlaşmışızdır.

Bir kenttir ki, hayatımızın kalbidir, kişiliğimizin ana taşlarını oluşturmuşuzdur orada, düşmüş, kalkmış, koşmuş, yorulmuş, sevmiş, aldatılmış, pes etmiş, aşık olmuş, gidenleri beklemiş bazen giden olmuş, gülmüş, ağlamış, eğlenmiş ama hep yaşamışızdır.

Yaşamın acısını da tatlısını da yaşamışızdır. Gün gelmiş terk etmişizdir o kenti, bir gün oraya yeniden dönmeyi dileyerek ama bu kez farklı konumda, daha güçlü, daha çok yara almış ama daha dik, o kentin kaybettirdiklerinin yerine yeni kazançlar ekleyerek. Belki de bir şükran borcuyla, kaybettirdiklerinin yanında hayat dersini de verdiği için.

Dünden gelenlerle, bugünde yaşanacaklarla, yarına kalacaklarla…

Bir hayat özetinin rüzgarla savurarak dağıttığı dünden, bu günümüze katacaklarımız anlarımız yaşanırken, yine aynı kentte kayıpları anmaya, anılardan bir oda yapıp içinde kalmaya, dünden bu güne bir yaşamın analizi yaparak büyüdüğümüzü kendi gözlerimizle görmeye ihtiyaç var sanırım.

Dün den gelir, bugünümüze yansıtırız ve yarınların mimarisini yine aynı kentte, farklı konumda üst üstüne dizeceğimiz tuğlalarla, acılarımızla, sevinçlerimizle, kazandığımız kaybettiğimiz ne varsa hepsiyle harmanlayarak yeni bir yaşamın temellerini aynı yerde ayrı bir insan olarak atarak…

Dün, bugün, yarın derken hayatımızda kalanlarla aynı kentte ayrı insanlarla bir ırmak kenarında gülümseriz güneşin battığı noktaya. Kim bilir kaç kez bakmışızdır oraya ama etrafımızda dönüp baktığımızda mekan aynı mekan, güneş aynı güneş ama ne biz aynı bizizdir ne de yanımızdakiler…

Yarına tekrar doğacak güneşe bakarak, içimiz ısınsın dileriz, akşam olur, örter yalnızlıkları biz içimizdekilerle ısınarak yıllarımızı yaşadığımız kentimizde yenilikler için yeni bir gün bekleyerek düşlerimizin içinde düşler kurarak yarını bekleriz….

Dün biter, bu günü yaşarız, yarını düşleriz…..

C.K.