Dün benim doğum günümdü...

...Dün 12 Haziran Doğum günüm benim.. Koca bir elli seneyi devirmişiz, acısıyla tatlısıyla deriz ya işte öyle bişey... Ne anladın diye sorun bakalım.. Koca bir hiç... Her şey daha dün gibi.. Onca seneyi ben mi yaşadım.. İlk öğretmen olduğum yıllarda, Amasya Lisesinde iken, 35 yaşlarında çok hoş bir fransızca öğretmen arkadaşımız vardı. Ha sahi ben Amasya Lisesinden mezun oldum. Aynı lisede hocalarımla beraber öğretmenlik yaptım. Çok hoş bir duygu hocalarınla beraber çalışmak.. Her neyse daldan dala atlıyorum heyecandan birden o yıllara gittim. İşte o fransızca öğretmeni arkadaşımızın 35 yaşında olması bana çok uzak bir tarih gibi geliyordu. Ve de onu o yıllarda bayağı yaşlı olarak nitelendiriyordum. Oysa şimdi ben o yaşları geçtiğim gibi, daha da ilerledim.. Her yaşın bir güzelliği vardır deyip oyalıyormuyuz kendimizi ne? Hayat bir gün, o da bugün diyelim.. Ha sahi unutmadan söyleyim.. Dün oğlumun üniversiteden arkadaşlarını çağırdım yemeğe.. Çok güzel sarmalar, dolmalar, humus, piyaz, pasta poaça derken hem onları gönülledim hem de doğum günümü kutladım. Gençlerin enerjisi bana da geçti. Çok eğlendik.. Bana sarı ve beyaz papatyalardan oluşan koca bir çiçek buketi ile geldiler. Öyle mutlu oldum ki, anlatılası değil yaşanılası.. Tabii ki sulu göz yaşları durduramadı.. Aktı, aktı...

Böylece ömürden bir gün daha eksildi diyoruz bu yaştaki doğum günlerinde.. BİRAZ KEYİFLİ BİRAZ BURUK..

SEVGİNİN IŞIĞIYLA AYDINLANALIM... SEVGİYLE KALIN...