Dün diye bişey kalmış içimde...

Çıkartıp söküp atmak istiyorum ama her seferinde dikenli teller engel oluyor. Tırmalıyor bedenimi iz bırakıyor her girişimimin arkasından yüreğimde. İzlerin ucu arka sokaklara kadar uzanıyor. İçimde halka haline gelmiş yıllarca çıkarıp atamadığım dün_ler. Anlamsız dünü yaşamak istemiyorum diyorum içimin yandığını hissettiğim her anda. Ve içimin yandığını hissettiğim her anda dünü yaşadığımı farkediyorum. İkili delilik bu sanki. Hem yangını söndürmek hemde dünü silip atabilmek. Küllerini savurmak rüzgarda. Çok zor geliyor bana.

Dün diye bişey kalmış içimde.
İçinde dikenli teller her tarafı sarmış.
Fırtına ve tipi engel oluyor önümü görmeme.
Hapsetmişim hükümsüzlüğümü, garipliğimi içine.
İçinde açmadan solan güller var belkide onların dikenleri canımı yakan. Acımadan koparıp soldurduğum için. Bilmiyorum ama her seferinde içim inanılmaz derin bir acıyla sarsılıyor. Yıkıntılar arasından bir el uzanıyor gökyüzüne, biri tutmak istiyor sanki ben göremiyorum...Gördüğümü sanıp aldanıyorum. Hangi elin daha gerçek olduğuna inanamıyorum. Ya bırakıp giderse beni diyorum. Dyanamayıp uzatıyorum. Gördüğüm bir rüya oısa keşke diyorum. Aldanıyorum, aldandığımı sanıyorum. Gerçeği arıyorum, güvenmek istiyorum yanındayım diyen herkeze ama yine o bilindik yalnızlığımla bi başıma kalıyorum. Sorun ne bilmiyorum. Gerçek ne bilmiyorum. Sanki böylesine bir oyunu yalnızca ben oynuyorum.

Perde aralanıyor içine ışık hüzmeleri doluyor.
İçim aydınlanıyor yüzüm gülüyor.
Ama inanamıyorum.
Rüyamı gerçekmi?
Ya biterse diye düşünüyorum.,
Dünde yaşadıklarım geliyor aklıma birbir.
Kapatıyorum perdeyi.
Bir el uzanıyor yalvarırcasına tut dercesine kapatmak istediğim perdenin arasından.
Güvenemiyorum ama yok olmasına dayanmıyor yüreğim yinede aralıyorum.
Gel_gitler başlıyor sonra.
İnanmak istiyorum her seferinde
kötü düşüncelerden arındırmak istiyorum kendimi
ve bu düşünceleri yıllarca aşılamış olan kişileri bir kalemde silmek istiyorum.
tam açıçakken perdeyi
tam güveniyorum derken
tam yanımda derken
tamda özlemeye hissetmeye başlamışken.
Sessizce bir köşede ölüp gitmiş yok yere farkedemiyorum.

Dün diye bişey kalmış içimde.
çokça dünlerle bir arada
çıkarıp atmak istiyorum
hemde çok istiyorum
ama her seferinde
nefessiz kalıyorum.