Dünya hali...

Hemen hemen hergün bir fırsat yaratıp baktığım MB sayfalarına hafta sonundaki sınavım dolayısıyle bakamadım cumartesi ve pazar günü... Nihayet bugün baktığımda iki üzücü haberle karşılaştım..

Sevgili Deniz Hanım'ın ablası vefat etmiş, Sevgili Mehmet Eren'inde ayak bileği aşil tandonu kopmuş ve ameliyat olmuş. Şaşırdım doğrusu, iki günde ne çok şey olmuştu.. İlk aklıma gelen MB culara nazar değdiğiydi.. Öyle ya hafta boyunca hep dillerdeydik gelenler kadar gelemeyenlerce de. Gündem olmuştuk.. Nazar kaçınılmazdı bana göre..

Gelelim üzücü haberlere.. İki güzel dost için de çok üzgünüm.. Olmasaydı yönünde dileğim ama olmuş... Ne demişler "olanla, ölene çare yok"

Deniz Hanım'ın acısı henüz çok yeni. Aramak istedim aslında ama; böyle zamanlarda ne diyeceğimi hiç bilemem, dilim damağıma dolaşır, iki lafı bir araya getirip de konuşamam.. Üstelik o insana "Başsağlığı" dileğinde bulunacakken metanetli olamadığımdan kendimi koyveririm ve açılır benim çeşmeler.. Dahası o insana acısını yeniden hatırlatmış olduğumu düşünür kızarım kendime günlerce. En iyisi mesaj yazmak diye düşündüm, ve yazdımda zaman kaybetmeden...
Deniz Hanım'a ve acılı ailesine Allah'tan sabırlar diliyorum tekrardan.. "Başınız Sağolsun"

Derken ikinci talihsiz haber.. Mehmet Eren'in ameliyat oluşu aşil tandonu kopması nedeniyle... Yemeğe çıkmak için buluşmamızda kankim Nezom'da "Mehmet Eren ameliyat olmuş" dedi rahatsızlığından bahsederek..

Telefon numarasını almış Sevgili Ahmet Aydın'dan.. Ben de aldım numarasını ve yemek dönüşü aradım Mehmet Eren'imizi.. Sesi iyi geliyordu.. Ama sanırım yük olacağını düşünüyor her hasta gibi. Çünkü anlattığına göre, bugün aşağı inmek için yakınlarının sırtında inmiş asansör çalışmadığından. "Zor" diyor. Zor elbette ama olan olmuş artık. Keşke yanında olabilsek ve elimizden gelen herşeyi yapabilsek imkanlarımız ölçüsünde..

Dedim ki kendisine "Kesin nazar değdi size, hafta boyu hep konuşuldu hakkınızda, gündemdeydiniz." Dedi ki bana "Olabilir gerçektende ama bence sen de kendine dikkat et, sende çok konuşuldun, kahraman oldun"

Olur mu olur du.. Nazara inanırım gerçekten. Nazar diye bir şey var. Peygamber Efendimiz bile birgün bir mezarlık yakınından geçerken yanındakilere dönerek ve mezarlığı işaret ederek "burada yatanların çoğu nazardan ölmüştür, nazara inanınız" demiştir..

Nitekim, şimdi yaşasaydı eğer 36 yaşında olacak olan annemin evliliğinin 5.yılında olan çocuğu da nazardan ölmüş, öyle söylüyor bilenler.. Sapasağlam, çok güzel, bir çocukmuş. Altın sarısı saçları, masmavi gözleri, yumuk yumuk elleri varmış.. Bi gören bi daha görmek için can atarmış. Yürümeye başladığında ufak ufak herkeslerin diline düşmüş daha da. Bir gün eve bir misafir grubu gelmiş, çok dillemişler çocuğu, çok sevmişler.. (kimbilir bir MAŞALLAH dememişlerdir) Misafirlerin gitmelerinden kısa bir süre sonra ağlamaya başlamış bebek, hiç susmamış. O gecenin sabahına da ölmüş anneme gülümseyerek..

Nereden nereye geldim :) Sözü daha fazla uzatmayayım. Sevgili Mehmet Eren'e acil şifalar diliyorum canı gönülden. Bir an önce eski sağlığına vede temposuna kavuşması temennilerimle.

Bu arada arkadaşlar şunu da ilave etmek istiyorum; dikkat edelim bu günler bizler de kendimize. Bizlere de birşey olmasın. Kötü bir haber daha kaldıramayız herhalde.

Elemtere fiş, kem gözlere şiş :))

Mutlu Günlerde, Sağlıcakla Kalın...