Dünyanın en acayip annesi

Benim tuhaf huylarım vardır. Peynirin hiç bir çeşitini yemem. Genelde insanlar bahar ve yaz mevsimlerini severler ya, ben sohbahar ve kışa bayılırım. Zamanda yolculuk edilebileceğine inanırım. Uzayda hayat olduğuna, uzaylılara, uçan dairelere inanırım. Star Wars fanatiğiyim. Bazı günler saatlerce gökyüzünü seyrederim. Dev bir uzay gemisinin dünyaya ineceğini hayal ederim. Beklerim. (Bir gün gelecek haberiniz olsun) Tuhaflıklarımın kalan kısmını bir başka yazıda yazarım.

Çocukluğumda lakabım "Çeşit"ti. Tuhaflıklarım nedeniyle arkadaşlarım bu ismi koymuşlardı bana. Beni tanıyanlar genelde, "Bu ne biçim insan ya. Ne tuhaf bir adam bu?" falan diye şaşkınlıklarını dile getirirler. Ancak annemi tanıyanlar için durum farklıdır. Annemi tanıyanlar. "Eh böyle annenin çocuğu böyle olur, normaldir" gerçeğine ulaşırlar.

Annemin de tuhaf huyları vardır. Mesela annem herşeyi saklar. Aklınıza gelebilecek herşeyi saklar. İlaçları saklar, sigaramı saklar, çayı şekeri saklar. Yemekleri saklar. Saklar da saklar.

Ben geceleri oturup gündüz uyuyan bir yaratık olduğum için akşamları da dışarı çıkarım. Eve de çok geç gelirim. Annem uyumuş olur. Ben gelince uyanır.

"Sana yemek sakladım. Al da ye. Unutma."

Sabah annem sorar.

"Sakladığım yemeği yedin mi?"

Cevabım hep aynıdır.

"Yiyemedim anne. Sakladığın yemeği yiyemedim çünkü bulamadım."

Biz dört kardeşiz. Geçen yıla kadar üç kardeşiz diye biliyordum. Annem kardeşlerimizden birini saklamış.

Kadın saklıyor. İşin kötüsü sakladığını da unutuyor.

Annemin huyları saymakla bitmez. Çok sulugöz bir kadındır annem. Her şeye ağlar. Gereksiz yere ağlar. Bakkala gider gelir. Bakarım annem ağlıyor.

"Niye ağlıyorsun anne?"

"Bakkal yavrum."

"Ne oldu? Bakkal ölmüş mü?"

"Yok. Oğlu askerden gelmiş."

Mesela eve bir arkadaşımız gelir. Annemle tanıştırırım.

"Ne iş yapıyorsun evladım sen?"

"Doktorum teyze."

Annemin hemen gözleri dolar. Ağlar.

"Vah yavrum. Doktormuş."

Bir profesör arkadaşım var. Annemden korkuma eve getiremiyorum. Doktora ağlayan kadın profesöre ağıt yakar mazallah.

Her yazının sonunda olduğu gibi şimdi bir sigara patlatma zamanı. Tabii annemin sakladığı paketi bulabilirsem...