Dürüstlük ve dürüst insan

İnsan öncelikle kendisine karşı dürüst olmalıdır. Dürüst kalmalıdır.  Dürüstlük deriz dilimizden düşürmeyiz, fakat üzerinde de uzun boylu kafa yormayız. Nedir dürüstlük? Diye düşünmeyiz. Dürüstlük geniş bir kavramlar bütünüdür. Dürüst insan kendisini kandırmaz, olduğu gibi 

yansıtır, tutarlı, dengelidir, neyi ne için istediğini sebep – sonuç ilişkilerini kavrar ve bilir. 

 

Dürüst olmayan insan ise kendisini uyanık karşıdakileri saf bulur, onları kandırabildiğini düşünür. Oysa kanan aldanan kendisidir, insanlık onurunu ayaklar altına aldığını ne denli küçüldüğünü maalesef anlayamaz. Basit küçük oyunlara öylesine dalmıştır ki ufak bir çocuktan oyuncaklara dalan bir çocuktan farkı yoktur. 

 

Dürüst insanın ruhu yüksek idealleri yüksek, maneviyatı yüksek yaradılış gayesine uygun davranışlar gösteren, buna uygun yaşayan, erdemli, onurlu kalp gözü açık, asil ve mütevazıdır. Uyurgezer insanlardan dürüstlük beklemek, onların değişip gelişebileceğine inanmak, sevebileceklerini düşünmek saflık olur. Onlara bağlanan beller kırılmaya, uzatılan eller havada kalmaya, her an aldatılmaya, verilen emekleriİse hebaya mahkumdur. 

Dürüst erdemli insan yalan, riya, dalavere ve dolambaçlı yolları bilmez, onlara tevessül etmez, başkalarının güvenlerini suiistimal etmez, söz verirse sözünde durur. Şartlar ne olursa olsun değişmez, değişemez emanet altına girmişse onu korur hıyanet etmez, edemez. Doğru dost doğru olamaya gayret gösterir. Vefalıdır insanlara karşı, aldığı nefese karşı, İlahi Kudrete karşı sorumluluklarını bilir, bu bilinçle hareket eder. 

Bir gayesi vardır. İnsan olduğunu şartlar ne olursa olsun zaman ne getirirse getirsin unutmaz. Öfkesi saman alevi gibidir, basit menfaatler uğruna yalakalık yapamaz, dürüst insan insan 

gibi insandır. Peki hatası yok mudur? Elbette vardır sonuçta insandır. 

 

En büyük Mücadelesi kendi nefsine karşıdır. Hataları vardır olmasına da kendisini dağıtmaz, toparlar, hatalarını çabuk anlar pişmanlık gözyaşlarına, yağmurlara, tövbeler dayanır, tutunur. Dürüst insanın elinden, dilinden, belinden diğer insanlar ve canlılar emindir. Laf taşımaz, 

Ara bozmaz, araya fitne fesat sokmaz, insanların samimiyetini kıskanmaz, başarıları 

küçültmeye gölgelemeye çalışmaz, olduğu gibi kabul eder. Başarıyı kendisine mal etmez 

dostlarına dosttur. Severse gerçekten sever. Sevgisinin kaynağı ilahidir, yanılmaz şaşmaz 

Ölçüsü mizandır, korkusu İlahi Kudrettendir. Yüreği haksızlıklar karşısında sonbahar yaprakları gibi titrer. Kalp kırmaz. Kaş yapayım derken göz çıkartmaz. Kırıp dökmez, yakıp yıkmaz. 

 

Evet Sevgili dostlar ne kadar dürüst olabiliyoruz? Tartışılır, kendimize karşı, sevdiklerimize, 

Ailemize, arkadaşlarımıza, dostlarımıza, komşularımıza; Yüce Yaradıcıya karşı ne kadar 

Dürüst olabiliyoruz veya dürüst kalabiliyoruz? 

 

Dürüstlüğün yolu kaynağı yine vicdanımız, yüreğimiz, kalbimiz, gönlümüz iç dinamiklerimizdir. Oto kontrol sistemimizdir. 

 

Dürüst doğru dürüst insanlarla yaşamak, onlarla buluşmak, onlarla karşılaşmak 

Onlarla çalışmak onlara kavuşmak umuduyla.......

 

Necmiye Sarpkaya