Dürüstlükten ödün verebilir miyiz?

Dürüst yaşamayı ilke edinmiş bir insan olarak bazen öyle durumlarla karşılaşıyorum ki, şu dürüstlük ilkesini biraz esnetsem ne olur diye düşünmekten kendimi alamıyorum.

Örneğin birini kırmamak için küçük bir yalan söylemek veya gerçeği gizlemek insanın dürüstlüğünü zedeler mi yoksa fazla dürüstlüğün ortalığı daha çok karıştırıp kimsenin olmasını istemediği sonuçları doğurması daha mı kötüdür? 

Bazen Tanrı beni bu konuda sınıyormuş gibi geliyor.

Örneğin bir arkadaşınıza borç verdiniz ve bunu da eşinize söylediniz. Bir süre sonra eşiniz arkadaşınızın borcunu ödeyip ödemediğini sordu, siz de "ödemedi" dediniz. Eşiniz sizin de paraya ihtiyacınız olduğunu ve borcunuzu geri istemeniz gerektiğini söyledi. Siz de arkadaşınızın hala sıkışık durumda olduğunu bildiğiniz için alacağınızı istemediniz. Eşiniz bir süre sonra tekrar alacağın durumunu sordu.

Bu durumda eşinize "Evet ödedi" diyerek olayı kapatmak dürüstlüğü bozar mı? Sonuçta eşinize yalan söylemiş oluyorsunuz. Öte yandan arkadaşınızdan da alacağınızı isteyemiyorsunuz, onu zor durumda bırakmak istemiyorsunuz.

Bence bu gibi durumlarda dürüstlükten ödün verilebilir ama yalnızca iyi niyetliyseniz.