Düşündüren Sözler-63

Evrende yaşamak yetmiyor; evreni yaşamak istiyorum.

Özgürlüğü kazanmak için de, korumak için de bedel ödenir; ama değer.

Gelişi huzur, gidişi acı veren insan o kadar az ki…

Elin, yüzün temiz olsa ne yazar, kalbin kirli olduktan sonra!

Eleştiriyi; beğenmeme, kötüleme, iftira atma zannedenin eleştirisinin önemi yoktur.

Başkalarının başarısızlıkları, bizim başarılı olduğumuzu göstermez.

Alkışlayanı çok olanın, taş atanı da çok olur. Gün gelir alkış sesleri gök kubbenin boşluğunda kaybolur gider de geriye taşların bıraktığı yara izleri kalır.

Kandırdığın her insan senden daha aptal demek değildir. Belki de içlerinde çok sayıda aptal numarası yapanlar vardır.

Hayat zor mudur, kolay mıdır? Hayatta hem zorluklar hem de kolaylıklar vardır. O nedenle sen nasıl kabul edersen, nasıl görürsen öyledir.

Baskıcı rejimler silahtan korkmaz kitaptan korktuğu kadar…

Kötülük yapmaya gücün yetiyor da iyilik yapmaya neden yetmiyor?

Çiçek sen seyredesin, koklayasın diye güzel değildir. Çiçek güzel olduğu için sen seyredersin, koklarsın.

Şüphecilik iyidir; hastalık derecesinde olmadığı takdirde…

Dolan sayfayı silmezsen, yeni sayfa açamazsın.

Önce öfkeni yen, sonra kararını ver.

Hak edilmeyen mevki, bedene bol gelen elbise gibidir. Herkes tarafından kolayca fark edilir.

Güzellik aşkı değil, aşk güzelliği yaratır.

Kitaplardaki aşk, dildeki aşk ve kalpteki aşk… Hepsi aynı mı?

Huzur, mutluluk ve sevgi savunma silahlarıdır; nefret, kıskançlık ve kötülük ise eldeki pimi çekilmiş bir bombadır.

Terbiyesizi tartışırken, nankörü ona yardım ettikten sonra, adaletsizi ise birlikte kazandıklarımızı bölüşürken tanıdım. 

 (Yakında kitap olarak bastırmayı düşündüğüm Oruç Baba'dan Aforizmalar-2 ön çalışmasından alınmıştır.)