Edebi dikmeler

Dikme deyince, sav-karşısav ikilisinin ekseninin ortasından alınan, yeni bir değillemeden söz ediyoruz.

Bu yeni vektör, mantıksal olarak diyalektikten triyalektiğe ve poliyalektiğe yol açar.

Bu yeni dikme, mantıksal olarak sentez veya praksis değildir

Bu yeni vektör, geometrik olarak bir düzlem içinde 360 derece yer değiştirebilir / dönebilir.

Bu yeni dikme, illa ki dikme olmayabilir, yani sav-karşısav ikilisine karşıtlık, tam sayılı değil, küsuratlı / kırınımlı olabilir.

Edebi deyince, çoğul okumalarla çoğul eleştiri dokularını kastediyoruz.

Böylelikle edebi dikmelerle, çoğunluk daha önce tasarlanmamış, cumhuriyet dönemi Türk Edebiyatı içinde kültürolojik eleştirileri kastediyoruz.

Bu edebi dikmelerin toplamda süpürdüğü alan, henüz bilmediğimiz, ‘yeni edebi-bilgi alanları’ oluşturacağa benzer.

Bu türden bir düşüncesel çaba, aslında 20. Yüzyıl’ın son çeyreğine uygundu.

Bu durumda, yani 21. Yüzyıl’ın ilk çeyreğinde, ‘Edebi Dikmeler’i yazdığımızda, orada durmayacağımızı, onları referans alarak, asıl yaratmak istediğimiz epistemolojik alanı yaratmaya yol alacağımızı, baştan önkoyutluyoruz demektir.

Ona da ‘Edebi Dikmeler 2’ diyelim.

Böylelikle, ‘Edebi Dikmeler 1 – 2’, Türk edebiyatındaki eleştiri alanında, dünya edebiyatı eleştiri alanında da, daha önce akıl edilmemiş bir bilgi artı-değer yaratma çabası demek olacaktır.

Bu artı-değer bizi, insan-olan’a değil, insan-sonrası’ya götürecektir.

Ana akıl yürütme yöntemimiz değilleme olacaktır.

Dipnot: Bu yaklaşımın, sıfırıncı metni, ‘Edebiyatın Epistemolojik Aksiyolojisi’ metnidir.