Ege'nin İncilerinden Didim ve Akbük

  Her gidişimde olduğu gibi, bu kez de, Sezen Aksu'nun ifadesiyle " kalbim Ege 'de kaldı "...

Her bayram tatilinde "kaçanlar" dan  değiliz ama    bu bayramı biz de "tatil" amaçlı  geçirdik.  Kurban bayramı tatilini;  iki gün Didim Tuntaş otelde, iki gün de,  büyük  kızımızın yaşadığı Aliağa'da geçirmeyi planlayarak  yola koyulduk. Her şey dahil  , üç kişi  iki gün  için 420 lira , oldukça uygun  geldi  bize.  İlk gün  Türk gecesi  yapıldı,  folklor ve  dansöz  gösterisi  izlenmeye değerdi. Dansözün  Rus mu Türk mü olduğu konusunda kızımla iddiamı kaybettim. Kızım figürlerinin "yerli" olmadığını gözlemlemiş dansözün ,  gerçekten Rus'muş...İkinci gün "o ses Türkiye" yarışmasına katılmış  ama elemeyi geçememiş bir bayan solist ve eşi vardı. Geneli İngiliz turistlerden oluşan müşterilerden bazılarının kulaklarını  tıkadıklarını gördüğümde , üzüldüm doğrusu. Hareketli  ezgilerde ise  en az bizim kadar maharetli göbek  şovları vardı ,İngiliz'lerin...

Didim'in denizi  çocuklar ve benim gibi  ancak  boy hizasında yüzebilenler için  ideal. O kadar sığ ki, yürüyüş yolu olarak da kullanabilirsiniz denizi.  Zaten denizle çok fazla  ilgim  olmadığı için ben girmedim,  hava da serindi çünkü.  Eşim  şöyle bir daldı  , kızım  içinde yürümeyi tercih etti.  Akşam  deniz kenarındaki  gazino-bar bölümünde otururken eşime  "burnuma lağım kokusu geliyor" dediğimde " Bir şeyi de duymayıversen olmaz mı, esintiyle karşı kıyıdan geliyordur" cevabı karşısında,  arada bir gelen bu nahoş  kokuyu "duymamaya" çalıştım ben de...  

 Didim'in  kıyı boyunca uzanan çarşısını dolaştık.  Tüm esnafın doğulu, güneydoğulu (garsonların da) olduğunu gözlemledik.Eşim  Adıyaman'da çalıştığı için  Adıyaman'lı  bir satıcı ile  sohbete koyuldu.Ondan edindiğimiz bilgiye göre esnafın  doğu ve güneydoğu'lu olmasının sebebi  Gap projesi ile ilgiliymiş. Turgut Özal , su altında kalan  yerleşim yerlerinde oturanları Didim'e göndermiş.  Onlar da, turizm  sektöründe  konuşlanmışlar...

Didim'den , kırkbeş dakikalık bir  uzaklıkta olan Akbük'e hayran kaldık. Denize doğru uzanan  incecik yarımadaları  ,uzun sahil bandı ve yeşilliği ile  harika bir beldemiz.  Sitelerdeki evlerde oturanların "kalburüstü"  kesimden  oldukları  hemen anlaşılıyordu.  Kıyı bölümünde olanlar,  çok fazla ağaç kıyımı yapmamışlar fakat  kıyıya paralel uzanan tepelere, dağ yamaçlarına baktığınızda içinizin cız etmemesi olanaksız.  Zira resmen tıraşlanmış  güzelim makiler,  ağaçlar ;  birbirine benzeyen beyaz az katlı ama sevimsiz villalar kondurulmuş yanyana, üst üste... Belki topu topu on beş gün oturacak veya hiç oturmayacak pek çoğu. Yazık gerçekten yazık,  o güzelim  doğaya... Akbük yolundaki Akköy'den de bir cümle ile bahsetmek istiyorum. O kadar doğal , o kadar sıcak bir   görüntüsü vardı ki, iyi ki dedim içimden, iyi ki  olduğu gibi kalmış. Tam bir Ege  kıyı köyü...

 Bafa gölü'ne de gittik.  Orada  balık yenilen iki tesis  vardı sadece.  Yapılaşmanın olmaması sevindirdi bizi.Balık  fiatları ise, bizler gibi orta sınıf için  üst çizgideydi... Fotoğraf çekinip ayrıldık oradan da. Didim'deki Apollon tapınağını gezmek istedik ama  yorgun ve akşam olmak üzere  bahaneleri ile  yan çizdik:)  O arada da eşim,  bir okul gezisi  anısını anlatıp güldürdü bizi... Öğrencilerle  bu tapınağa geldikleri zaman yine böyle bir akşam üzeri imiş.   Pala bıyıklı  bir anadolu insanı olan bekçiye tapınağı gezmek istediklerini söylediklerinde  "Ya ne yapacasınız, işte üç beş tane taş, gezip de ne olacak"  cevabı   karşısında  ne diyeceklerini bilememişler... Adamlar bu taşları görmek için dünyanın bir ucundan geliyorlar. Onlara bakıp  çeşitli çıkarımlarda bulunuyorlar ama biz bile arabadan inip gezmeye üşendiğimize göre o garibimi de ayıplamamak gerekiyor.  Ama daha geniş bir zamanda gitmemiz mümkün olursa,  gezeceğiz  Apollon'u...  Efsaneye göre , Medius'un güzelliğini kıskanan Apollon  onu çok çirkin ve baktığını  adeta ışınlayarak öldüren bir yaratığa çevirmiş... Ulusal kanalda izlediğim belgeselden edindim bu  bilgiyi. Bafa gölü için de; ayın en güzel göründüğü yer  olduğunu bunun sebebinin de bir efsane ile ilgili olduğunu öğrendim.Efsaneye göre,Bafa Gölü'nde, Ay tanrıçası bir çobana aşık olmuş  Zeus kurallarına göre tanrıça bir ölümlü ile birlikte olamazmış. Ay tanrıçası da Zeus'a yalvarmış sevgilisinin de kendisi gibi ölümsüz olması için. Zeus'da bu isteği kabul etmiş. Bu yüzden  ay , Bafa  gölünde  bir başka ışıldarmış...

Aliağa'ya ulaştığımız günün sabahında eşim ateşlendi kendini bilmeden yattı tüm gün. Bir gün önce de,kızımda mide bulantısı şikayeti vardı.  Besin zehirlenmesi  üzerinde durduk önce ama bende bir şey yoktu.  Sonradan internetten de okuduğuma göre, Didim ve Akbük'de  denize foseptik sızıntısı olma ihtimali söz konusuymuş...Hatta arıtmadan yayılan pis kokudan da söz edilmiş :) Neyseki  afe..n  vermi...n gibi  soğuk algınlığı ilaçları  faydalı oldu.

 Çocuklar bizi İzmir Yakaköy'de, Çiçekliköy   denilen bir mesire yerine götürdüler kahvaltıya.  Kalabalıktan  arabalar  zor geçiyordu. Sanırım,  burası İzmir' in  en güzel yerlerinden birisi. Ağaçlar arasında  sayamadığım kadar çok gözleme,kahvaltı, mangal keyfinin yaşandığı yerler,  bu sanımı doğruluyordu... Çocuklar için oyun alanları, ağaçlıklı,çimenli  bahçesi ile  nefes alınabilecek  bir  ortamda;  torunlarımızla  son tatil günümüzü de geçirmiş olduk...

Kızıma, " Burası Aliağa'ya  uzak, daha yakında bu tarzda,  gidebileceğiniz yer yok mu" dediğimde ,  "İzmir'e gelmişken alış verişimizi yapıyoruz, yakın yer olarak da,  Foça'ya gidiyoruz"  dedi .  Daha önceki gidişlerimizden,  belleğimizde ve gönlümüzde yer eden İzmir'in güzel kıyılarından Foça'ya bu sefer zaman kalmadı.  Bir dahaki  Ege  gezimizde,  oradaki sahil bandındaki  yerlerin birinde çay içmeyi hayal ederek  ve de " kalbimiz Ege'de kalarak " yola koyulduk...