Eğer yeniden başlayabilseydim yaşamaya...

Yaşam , elimizin altından kayıp giden bir deniz anası gibi midir ?..

Kayarken yakan...

Yoksa bir yaz gecesi ışıklarla kayıp giden yıldız kümesi mi ?..

İçimizi burkan...

Yıllarca biriktirdiğin dostun, bir cümleyle yok oluşu mudur ?..

Hep vicdan azabıyla kıvrandığımız bir tiyatro sahnesi...

Azap veren bir aşk masalının bittiği, solgun bahçelerde...

Sevgilinin yanağından kayıp giden bir göz yaşı mıdır ?..

Hiç gülmeden geçen günlere, dönüp hüzünlü bir bakış mıdır ?..

Yoksa bize armağan edilen bir cennet bahçesi midir ?..

Kıymetini bilmeden soldurduğumuz...

Bir çocuğun gamzeleri arasına sıkışmış gülücükler midir ?..

Farketmediğimiz...

J.L Borges'in anlattığı bir yığın son pişmanlıklar mıdır ?..

* * * * * * * * * * * *


''Eğer yeniden başlayabilseydim yaşamaya

İkincisinde daha çok hata yapardım.

Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım

Neşeli olurdum ilkinde olmadığım kadar.

Çok az şeyi ciddiyetle yapardım.

Temizlik sorun bile olmazdı asla.

Daha çok riske girerdim.

Seyahat ederdim daha fazla.

Daha çok güneş doğuşu izler,

Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim.

Görmediğim birçok yere giderdim.

Dondurma yerdim doyasıya, daha az bezelye.

Gerçek sorunlarım olurdu hayalî olanların yerine.

Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardan olurdum.

Farkında mısınız bilmem yaşam budur zaten.

Anlar, sadece anlar...

Siz de "an"ı yaşayın.

Hiçbir yere, yanına,

termometre, su, şemsiye ve paraşüt

almadan gitmeyen insanlardandım ben...

Yeniden başlayabilseydim,

ilkbaharda pabucumu fırlatır, atardım.

Ve sonbahar bitene dek yürürdüm çıplak ayakla.

Bilinmeyen yollar keşfeder,

güneşin tadına varır, çocuklarla oynardım,

bir şansım daha olsaydı eğer...

Ama işte, 85' imdeyim ve biliyorum...

Ölüyorum...''

''Jorge Luis Borges ''