Eğitim sisteminde köklü değişim gerekli

Ülkemizin tüm kurum ve kuruluşlarında hizmet verme anlayışı yönünden yıldan yıla gerileme olduğu görülüyor. Benzer şekilde serbest piyasada da genellikle bir başıbozukluk hakim olmaya başlamış durumdadır.

Halk ’bana dokunmayan yılan bin yaşasın’ düşüncesi içinde sadece günü kurtarmaya bakıyor. Başına gelen onca şeye karşı, bir şeyler yapılamayacağı bilinci hakim olmaya başlamış ‘kimi kime şikayet edeceksin ki?’ veya ’böyle gelmiş böyle gider’ felsefesini benimsemiş olarak boş vermişlik içine çekilmesi söz konusu olmuştur.

Hal böyle olunca, bir kısım kanun tanımaz çıkar çevreleri de bundan faydalanma yoluna giderek işlerini yürütmektedir ve bu şekilde bir çok alanda haksız rant elde etmektedirler

Toplumda ekonomik sıkıntı ve işsizlik üst düzeylerdeyken bazı magazin basınına konu olan kişiler çalışmadan harcama yapmak ve gösterişli bir hayat sürerek, topluma yeni yetişen gençlere hem kötü örnek olmakta hem de onların çalışma şevkini kırmaktadır. Zira yüksek öğrenim görmüş gençler bile ya işsiz kalmakta veya çok az bir para karşılığı iş bulabilmektedir. Gelecekten umutlarını kesmek üzereler ve gelecek endişesi duymaktalar. Magazin basınında yer alan ve az çalışmayla astronomik ücretler alan kişiler ise toplumun dengesini bozacak boyutlara erişmiştir.

Devletin üst düzeyinde çalışanlar da bu gidişe ayak uydurmuş ve ses çıkartmamaktadır.

Özellikle, şansı yaver giderek girdiği üniversiteyi bitirmiş olan gençler işsiz kalıyorsa, iş bulma ve iş kurma olanakları giderek ortadan kalkıyorsa, bir şehirde yapıların yarıya yakını ruhsatsız yapılıyorsa, önceden yeşil alan olarak ayrılan bölgeler nasıl olduğu bilinmeyen bir şekilde imara açılıyorsa, tarım alanları yapılaşmaya açılıyorsa, adalet herkese eşit uygulanamıyorsa, turizm alanları halkın eşit faydalanmasına sunulacakken birilerine peş keş çekilerek kıyılar kapatılıyorsa ve daha bir çok şeyin bu şekilde cılkı çıkmışsa bu ülkede bir takım sorunlar var demektir.

Bana göre ; bu ülkede en büyük ve temel sorun, eğitim sistemindeki büyük farklılıklardır. Her ne kadar anayasamızda tek tip eğitim önerilmişse de, bu gün uygulamaya bakıldığında kırkın üzerinde farklı eğitim verildiği görülmektedir. Bu farklı eğitimleri alarak yetişenlerin gençlerin de ilerideki yıllarda, kendi doğruları için diğerleriyle çatışmaya girmemesi mümkün gözükmemektedir. Günümüzde yaşayarak tanınan bir örneği vermek gerekirse ; Bu gün çağdaş ve Atatürk İlkelerini ön planda tutan bir okuldan yetişen kişi ile, İmam Hatip’ ten yetişen kişi arasında görüş ve düşünce farklılığı olmadığını söylemek mümkün müdür ?. Bu görüş ve düşünce farklılıklarının topluma zarar vermediğini öne sürmek mümkün müdür ?

Günümüzde, eğitim kurumları arasındaki bu farklılaşma zamanla toplumda bölünmeyi kolaylaştıran bir etken olarak karşımıza çıkmaktadır. Günümüzde anayasamızda aksi belirtilmiş olmasına rağmen, din, dil, etnik ayrıcalıklar ve diğer bazı bölgeci yaklaşımlar ortaya atılmaya başlamış ve körüklenmektedir.

Bunun dışında, eğitim sistemimiz, belki de dış güçlerden gelen önerilerin etkisiyle giderek çağdaş, üretici ve araştırıcı olmaktan uzaklaşarak, ezberci ve işe yaramayan, hatta gerici bir nitelik kazanır hale getirilmek istenmektedir. Bu durum ileride dışa daha da bağımlı bir toplum olmamıza yol açacak olumsuz bir gelişmedir.

Bana göre, toplumun her alanında örneklerini gördüğümüz yozlaşmanın birinci ve temel nedeni, eğitim sisteminin çökmekte olması ve verilen eğitimdeki kalite bozukluğudur.

Bu nedenle, bu gün siyasi partilerin ilk yapacağı temel proje; gerçekten ’Milli’ olabilecek ve iktidarlara göre devamlı değişme göstermeyecek, tüm partilerin katılımıyla hazırlanmış bir eğitim sisteminin plan ve projesi şeklinde olmalıdır.

Zira çarkın dişlileri kırılmışsa ve sistem çökmüşse, bunu bir dişlinin tek bir dişini tamir ederek düzeltemezsiniz. Kırık dişlilerin ve sistemin tüm olarak değiştirilmesi uygun olacaktır.

Yurdaer KILIÇ