Eğitsel bir arkeolojik kazı

20 Temmuz Pazar günü akşam üzeri neredeyse 40 dereceye yaklaşan sıcaklıkta muhteşem bir eğitsel etkinliğe katıldım müze bahçesinde Milet'te. Taş Makas ve Kağıt etkinlikleri kapsamındaki Arkeoloji ve Çocuk buluşması...

Güzel bir müze binası kazanıyor antik Milet kenti. Böyle güzel gençlere yaraşan da böylesine bir bina ve çatısında yapılacak olan böylesine düşündürücü sorgulatıcı etkinlikler değil mi zaten?
Yıllar önce Çatalhöyük ile ilgili araştırma yaparken Metropolitan Müzesi'nin sayfasında çocuklara yönelik eğitsel etkinlik çalışmalarını görünce kıskanmıştım Amerikalıları. İşte benim ülkemde de artık böylesine etkinlikler olmaya başladı. Bunu gözleyebilmek için ve paylaşabi,lmek için indim Didim'e bir iki saat önce. Milet Müzesi yönetimini ve Meandros Festival Yöneticilerini kutlamak ve desteklemek gerekiyor diye düşünüyorum.

İki yıl öncesi Barış Şenliklerinden dostlara rastlamam da günün en güzel anlarından biri.

Didim filmindeki Kahin Ali Bey. Fotoğraflarını çekmiştim Cüneyt Arkın ile birlikte. Tam da Arkın hapşırıyordu. O film galasını Remzi Kazmaz'ın kehanetler ülkesi Didyma filminin prömierini hiç unutmayacağım zaten.

Milet antik şehrinin kıyısında demli çaylarımı içiyoruz. Bir de gerçek portakal suları. bayıldım.

İki bin yıl öncesini düşünüyorum, belki de daha gerilere gitmek gerek. İnsanları, yaşadıklarını, duygularını, mutluluklarını, mutsuzluklarını...Yıllar sonra yüzlerce binlerce yıl sonra burada yaşıyor olanlar bizleri ne kadar bilecek?...

Sonra cıvıl cıvıl bir neşe doldurdu bahçeyi ki sıcağı filan unuttuk, hiç tanımadığımız insanlar için üzülmeyi de...

Kazı yapmaya gelmiş meraklı çocuklar ve gençler.
Milet Arkeoloji Müzesi Müdürü ve arkeologlarının Meandros Festivali kapsamında düzenlediği etkinlikte meraklı gençler kazı yaparak antik parçalara ulaşacaklar. Bu arada nasıl kazı yapıldığını, kazıda ne tür davranışlar gerektiğini de öğrenmiş olacaklar. Bilimsel bakış açıları kazanacaklar.

Biz büyükler kenarda özenle ve özlemle seyrettik. Arasıra sınırları çiğneyip özentiden olsa gerek kazı alanına girdik, küreklere süpürgelere çekiçlere dokunduk sözde yardım etmek için...
O çocukların gençlerin meraklı araştırması ve o sıcakta ve dur durak bilmeyen ve meraklı kara gözler, mavi gözler , yeşil gözler...çocuk gözleri bizi de çocukluğumuza taşıdı. Anneler de en az çocuklar kadar heyecanlı. Babalar daha ağırbaşlı, çoğunlukla fotoğraflama işini üstlenmişler ya da ciddi ciddi kayıt yapmadalar kameralarla...

Bu kazı çok güzel bi anlatımı hakediyor. Müze Müdürü ve arkeolog hanımla yapılan ve çözümlenmeyi bekleyen söyleşiler de var. Bu yazıyı sadece ülkemde festivaller kapsamında gerçek anlamda çocukları kucaklayan böylesine güzel eğitsel etkinlikler olduğunu da, yaşandığını da duyurmak için alınmış bi not olarak yayınlıyorum. Gerisi elbette gelecek...