El Ayak çekildikçe

El ayak çekildikçe sokaklardan,

Sevinç gider

adım adım,

hüzün yerleşir.

Dirilir kötülüğün devleri

her karanlık kuytuda;

gölgelerden

nice feryatlar,

ağıtlar yükselir.

El ayak çekildikçe sokaklardan

çıkmaza döner

kalbin yöneldiği her cadde;

Derken;

gecenin en sonunda,

hayalin sahnesinde

giden sevgili çıkagelir,

eski bir ateş,

bir kez daha

çevirip meydanı "aşk" adında dergaha,

küllerinden yeniden

yeniden dirilir.