Elveda

Bir kış günüydü böyle sana gelişim

Ürkek adımlarla, tedirgin ve korkak

İçim kıpır kıpır heyecan dorukta

Bilinmezlik ve senin heybetindendi korkaklığım

Koca bir çınar gibiydin sen ve gölgendekiler 

Beni de kabul etmişti o koca çınar gölgesine

Acı tatlı günler geçerken durmaksızın

Meğer senide gömmek varmış tarihe 

Bir kış gününü daha atarken maziye

 Sen ve gölgendekileri savurdu rüzgâr                                                                    

Elveda demek için sana erkendi

Vedalar hep buruktur ya, yürekler gibi 

Yüzlerde hüzün, gönüllerde sızı kaldı 

Elveda koca çınar, anılarda hep güzel kal