Erdoğan o iki vurguyu yapmayacaktı

Başbakan Erdoğan’ın Davos’ta İsrail Cumhurbaşkanı Peres ile yaptığı tartışma ve moderatöre kızarak salonu terketmesi geniş bir çevre tarafından takdirle ve Türkiye’de belli bir kesim İslam dünyasında bir tür kahramanlık olarak karşılanıyor. Bir tarafta İsrail ve Yahudilerle olan diplomatik dostluk ilişkilerinin zedelenceğinden, Türkiye’de antisemitist ırkçı bir dalganın yükselmesini tetikleyeceğinden endişe duyanlar da var.

Olayın gerçekten bu denli bir heyecan dalgası yaratacak denli önemli olup olmadığı, olumlu veya olumsuz etkileri sular biraz durulup heyecanlar yatışınca daha iyi anlaşılır. Bekler ve görürüz.

Bunlara karşılık Erdoğan’ın panelde Peres’i eleştirirken vurguladığı iki konu var ki bu vurguları yaptığına daha sonra pişman olması ihtimali yüksek.

Bunlardan biri başbakanın Peres’e karşı daha önceden hazırlanılmış olarak kullandığı bir argüman…. -Avi Şalom Guardina’da bunu söylüyor: "İsrail Haydut devlet haline gelmiştir" diyor Erdoğan. Amerika’da yaşayan İsrail rejim muhalifi bir Yahudi’nin söylediklerinden yola çıkılarak İsrail’in haksızlığı vurgulanacaksa… o zaman Türkiye’den yurt dışına çıkıp Türkiye’ye muhalefet edenlerin söyledikleri ne olacak? Türkiye böyle bir şeyin eksikliğini çeken bir ülke değil ki, dileyen İnternet’i araştırabilir eğer erişimi mahkeme kararıyla engellenmemişse Türkiye aleyhinde akla gelebilecek en ağır sözle eleştiren onlarca yazar yüzlerce yazı bulmak işten değil. Hatta bunlar arasında bizzat Erdoğan’ı hedef alanların haddi hesabı yok. Bu durumda uluslar arası toplantılarda bu tür yazar ve yazılar Başbakan’ın ve Türkiye temsilcilerinin karşısına ergüman olarak getirilir ve Erdoğan’ın Peres’e söyledikleri hatırlatılırsa mantıklı bir yanıt bulunabilecek mi? Bu pirincin taşını o zaman kim ayıklayacak?!

İkincisi Erdoğan’ın Peres’in şahsını eleştirirken yaptığı vurgu: “…Sesin çok yüksek çıkıyor. Biliyorum ki sesinin bu kadar çok yüksek çıkması bir suçluluk psikolojisinin gereğidir…” Erdoğan’ın muhalefete ve medyaya yüklenirken, vatandaşa ve yazarlara çıkışırkenki öfkeli, bağırmalı hatta sinkaflı üslubu herkesçe malum. Bu durumda Erdoğan’ın Peres’i eleştiririken söylediklerini bir tür itiraf olarak da kabul etmek mümkün. Kendi bu üslubunu bize bir tür hitabet sanatı olarak pazarlamaya çalışmıştı ama anlşılıyor ki tüm bunlar bir suçluluk psikolojisini sonucudur. Bu psikolojinin izlerini vatandaşa “ananı da al git!” demesinden Almanya’daki Deniz Feneri davasıyla ilgili haberlerden dolayı halkı medyayı boykota davet eden öfkeli çıkışlarına kadar geniş bir yelpazede sürmek mümkündür.

Bakalım Erdoğan bundan sonra muhaliflere karşı eskisi gibi bağırıp çağırarak ağız tadıyla öfkeli çıkışta bulunabilecek mi?