Erkek olsaydım…

Akıllı olduğunu söyleyen kadını tercih etmezdim.

Neden derseniz… Akıllı kadın, “akıllı olduğunu” söylemez. Olan şeyin reklâma ihtiyacı yoktur.

“Reklâm panosu” gibi dolaşan kadını da tercih etmezdim. Örneğin; Zenginliğini gösterebilmek adına “takmış takıştırmış”, kuyumcu dükkânı gibi dolaşan kadınları… Güzel olmak adına “ne bulursa sürmüş, sürüştürmüş”leri… Veya seks böceği gibi “nesi var nesi yok sergileyen”leri… Hırçın ve kaprisli olanları… “İç kavgalarını” bitirememiş ve “dış kavga” olarak yansıtan, kendisi ile barışık olmayanları… Dominantlığını olur olmaz yerde (mesela garson veya tezgâhtarların üzerinde) gösterenleri… Hemen… Ama hemen “ilgi alanımın dışına” iterdim.

Hele önyargılılar… Her gördüğüne bilir bilmez kulp takan… Yargılayan… Yargısız infaz sonucu “asan”lar… Başka insanları ve/veya yaşamları hedef alıp, özenen veya yerenler… Kendisi değil, başkaları olmaya çalışanlar… Yaşam alanımın çevresinde bile dolaşamazlardı.

Aklını sözde değil… Özde yansıtanı…

Makyajı bilinçli yapan… Boya küpüne batmamış… Ya akarsa demeden… Yağmur altında dolaşabilecek cesareti olanı…

Moda adına komikleşmeden… Nerede ne giyileceğini bilerek… Yakışanı yakıştırarak giyeni…

Arkadaşlarını “altın günlerinden” değil… Yaşam yolunda geçilen köprülerde… Omuzdaş olacaklardan seçe(bile)ni…

Kendini TV’nin gündüz kuşağındaki “boş” programlarla ve “magazin kültürüyle (!)” değil… Kitap, tiyatro, sergi ve özel ama yararlı hobilerle geliştireni… “Bilginin” daha çok bilebilmek adına atılmış “küçük adımlar” olduğunun bilincindekini…

“Ezbere cümlelerle” değil… Kendi cümleleri ile “yerli yerinde” konuşabileni…

İçindeki çocuğu öldürmemiş… Ama “yerinde ve zamanında” ortaya çıkarabileni…

Güzel… Ama iç dünyasının güzelliğini yansıtan... Göreceli olan bu kavramda… Kendine ve başkalarına değil “bana güzeli”.

Ama en çok da özsaygısı olanı… Saygı, sevgi kavramının içini boş bırakmayan… Doğru değerlerle dolduranı tercih ederdim.

Ama… Tercih hakkımı kullanabilmek için de… Önce “kendimi geliştirirdim”. Sadece beklentide bulunmaz… Öncelikle… “İnsana ait tüm değerlere” sahip olmaya çalışırdım.

Beklentilerimin “erkeğe uyarlanmış”larına sahip olmaya çaba gösterir…

Kendim olur… Oynamazdım…