Evcilik oynayalım mı?

Ne güzeldir değil mi evcilik oynamak. Anne baba rolüne soyunup, onları taklit ederek hayata soyunmak, dokunmak, ellemek, karıştırmak, kurcalamak ve öğrenmek.

Evcilikte her şeyiniz minyatürdür tıpkı kendiniz gibi. Fakat hayallerinizin en büyük olduğu yaşlar, anlardır evcilik zamanları. Zoraki bıraktığınız akşamüstlerinde sabahı iple çekmektir. Uykuya dalarken bu gün yaptıklarınızın yanında yarına dair kocaman düşlerle gözlerinizi kapatırsınız uykuya.

Yarın taze, yarın yepyeni, yarın çok daha güzel bir gün olacaktır. Elleriniz, yüzünüz kirli olabilir. Asfalt nedir bilmediğiniz zamanlarda çamura bulanabilir her tarafınız. Giysileriniz. Fakat tüm bunlara rağmen hiç kirli düşünüz yoktur hayata, yarına dair.

Büyüdükçe öğrenir hayatı, büyüdükçe kirlenirsiniz. Ne omo ne oxi action ne de başka bir şey temizleyebilir kirlenen yüreği. Sevgiden, aşktan başka…

Sorumluluklarınız büyüdükçe sevgiye ve aşka ayıracak zamanınız kalmaz oysa… Eğer boş bulunurda bir gün yine düşerseniz aşka, işte o zaman döner, o zaman hatırlarsınız o günleri. Ve o günlerin akıyla temizleyebilirsiniz yine kirlenen yüreğinizi.

Hayatın bize unutturduğu bu oyunu, evciliği şiirleştirmiş, sizinle paylaşmıştım bir zamanlar. Şimdi aynı dizeleri canlandırmaya çalıştım internette bulabildiğim en güzel fotoğraflarla.

Ve size diyorum ki…. Gelin hadi o günleri anmak, hatırlamak adına, birkaç dakikalığına da olsa biraz ara verin hayata. İyi seyirler.

http://www.dailymotion.com/video/xcwxgu_ayryntyda-gezinmek-evcilik_shortfilms