Evet idamı istiyorum (1)

"Bir sağdan, bir soldan astık" diyor devrin kudretli paşası. 

Memleketi ele geçirdikten sonra asarak keserek hakimiyet kuran yöneticileri alkışlara boğuyor, on iki eylül anayasına yüzde doksan üstü oranla evet diyorduk. 

Siyasi aktörler tutuklanmış, partiler kapatılmış, sivil toplum örgütleri yok edilmiş, basın susturulmuş... 

"Halkın güvenliği için mecbur kaldık." 

" Demokrasiyi yeniden tesis edeceğiz." 

Her gün otuz kişi civarında insan sokaklarda vuruluyor, mahalleler paylaşılmış, emniyet güçleri ikiye ayrılmış, aynı evin çocukları birbirini boğazlar hale gelmiş, katliamlar yapılmaya başlanmış, ... 

Siyasiler hala durumun vahametini kavrayamamış, hatta cumhurbaşkanını seçememiş, "sen kel ben kör" kavgasına tutuşmuş, vatandaş ne yapacağını bilemez olmuş, ... 

Halk bıkkınlıktan en güvendiği kurumun gözüne bakmaya başlamış, bütün ümitlerini onlara bağlamış, .. 

"Paşam, hadi kurtar bizi bu illetten." 

"Daha olgunlaşmadı!?" 

Al sana acı miras olarak önüzdeki otuz yıldır acısını çekeceğiniz darbeyi yaptım. 

O an için biraz oh dedik. 

Milyona yakın insan cezaevlerine tıkılmış, akılalmaz işkencelerden geçmiş, gençliğin hayatı kaydırılmış, sakat bir toplum yaratılmış, ... 

Düşünmesini bilemeyen, örgütlenmeye korkan boynu bükük bir halk meydana getirilmiş, ... 

Bir sağdan, bir soldan idamlar yapılmaya başlanmış. 

Hukukun olmadığı, insan haklarının ihlal edildiği ortam normal karşılanmaya başlanmış, ... 

Aslında idam edilen gencecik delikanlıların adı; ne Erdal Eren ne Halil Esendağ'dı. 

Yıllarca merak edilen, aynı cezaevlerininde koyun koyuna yatan insanlar nasıl olmuştu da orda kardeş olabilmişlerdi.Olayın çözümünün idam olmadığını, işkence olamayacağını devlet anlamış değil. 

Derken idam cezasını kaldıralı on yıl oldu. 

Bugün yeniden istiyoruz.