Evrim

EVRİM: İlerleme. Tekâmül. Hal. Oluş. Gelişme. Gelişim. Neşvünema. Atılım. Değişim. Devrim. İmar. Büyüme. Seyir. Gidiş. Reviş. Trafik. Gelişmek. Bitmek. Çıkmak. Yükselmek. Ustalaşmak. Uzmanlaşmak. Açılmak. İnkişaf. Yayılmak. Genişlemek. Ayılmak. Dönmek. Dönüşüm. Erişmek. Terfi etmek. Başarmak. Uyanış. Ayıkmak. Kıyame. İnfitar. İnşikak.  Bilinçlenme. İntibah. Üremek. Türemek. Filizlenmek. Yeşillenmek. Verim. Bereket. Yetişmek. Yücelme. Kalkınmak.. Gerilemek. Defolmak. Çöküş.. Tabaka. Aşama. Makam. Kademe. Boyut. Çark. Çakra. Kıvam. Adım. Derece. Paye. Safha. Değer. Kıymet. Eder. Kütle. Pâye. Dönem. Devir. Zaman. Ömür. Gün. Ay. An. Etap. Dizi. Mertebe. Kerte. Merhale. Radde. Basamak. Baraj. Buruc. Necm. Gömlek. Ayar. Düzey. Seviye. Kırat. Evre. Evren. Yaşam.

TEKVİR: Dürülmek. Bükülmek. Döndürmek. Eğmek. Kıvırmak. Katlamak. Kuvvet. Sıkmak. Devşirmek. Bükmek. Sarmak. Paketlemek. Kaplamak. Kıyamet.

"Dünyayı 6 günde yarattık".. Bu ilahi buyruk, EVRİM dir. Evre Evre, aşama aşama, zamana yayarak, kademe kademe..

“Ve lekad halaknâs semâvâti vel arda ve mâ beynehumâ fî sitteti eyyâmin ve mâ messenâ min lugûb(lugûbin).” (Kaf Suresi/38.) “Andolsun, gökleri, yeri ve ikisi arasında bulunanları altı günde (altı evrede) yarattık. Bize bir yorgunluk da dokunmadı.”

Hayat, kâinat bir evrimdir. Evre evredir, Evrendir.

Bilim, akıl süzgecinden geçirilmiş İLİM demektir. İlmin kaynağı ise Tanrı’dır. "İlim kalp ile alınır". Mutlak ÂLİM olan ALLAH, kalbi ile duymayı başaranlara ilimlerini sunar. Soyut Duygular, Bilinç ve Eylem evrelerinin ardından Somut Nesnelere, Âdem’e, Havva’ya, insana DÖNÜŞÜRLER. Y'aşam her haliyle bir DÖNGÜDÜR ve sonsuza akmaktadır.

 Y'ET = YA'RAD'ILIŞ = YAŞAM

Yaratılış, Varoluş anlatımlarında; Âdem ve Havva’dan çoğalan insan neslinin tek Âdem’den, tek Havva’dan türediği algısı baskındır. YANLIŞ.

"BİRDEN FAZLA ÂDEM HAVVA" var oldular. Âdemler ve Havvalar vardı.

Tek bir nesil değil, BİRÇOK ANNE BABADAN türemiş insanlık söz konusudur.

CENABI HALIKI ZÜLCELAL Hz.leri heykel yaptı ve içine üfledi. YOK BÖYLE BİR ŞEY.

Evrende her ne var ise İNSAN o idi. Hava, su, suda balık, toprak, bitki, tek hücreli canlılar, çok hücreli canlılar, mayoz mitoz bölünmeler, tilki, kurt, kuş, börtü böcek, öküz vs vs..

DEMlenmeden eVVel İNSAN=HEPSİ idi. Tüm bu eVrelerden geçip DEM, aDem olduk.

ÇOKdaha ilginç olanını söyleyeyim; bu Var oluş eVreleri Vira Vira, Sürekli Var olmaktadırlar.

Zaman = aN.

HAVA > SU > TOPRAK > BİTKİ > HAYVAN => İ NSAN >

Gaz > Sıvı > Katı >

EVRİM’de yani TEKVİR’de en son Veri, âdemdir,  insandır. İnsan en son VERSİYONdur.

Peki, insan bir anda mı var oldu. Tatbikî hayır.  Ademin ilk hali, ilk evresi; H = Hit.ro.Gen = HAYY idi. Sonraki eVreleri; SU > Toprak > Bitki > Hayvan => İNSAN..

Evrende, Varoluşta tesadüf diye bir şey yoktur. Denk gelme vardır. Ve her şey aslında göz önündedir. Farkında olabilen algılar. Bu da farklı olmayı gerektirir.  

“Leterkebunne tabekan ‘an tabak(in).” (İnşikak Suresi/19.). “Ki siz boyuttan boyuta/halden hale mutlaka geçeceksiniz.”

Evren = Evrim = Evre = Vira = VaV = V

 V = Veri = Vira = Vird = Varlık = eVren..

Soyut Evre(n) => Somut Evre(n)

Ruhsal Evre(n) => Duygu Evre(ni) = Bilinç Evre(ni) => Eylem Evre(ni) => Nesnel Evre(n)