Eylemin bir karşılığı olmalı ama söz dediğin suya yazılır zaten

Daha önceki yazılarımda küfrün cezalandırılması gerektiğini söyledim ama aslına bakarsanız sözle suç olmaz; çünkü bununla başa çıkamayız.

Sonuçta söylenip gidiyor; illa da bir bedel ödenecekse bize karşı sözle suç işleyenleri biz kendimiz cezalandıralım diyeceğim ama devlet zinadan kaldırdı; bu sefer cezayı insanlar vermeye başladı. Devlet hapse atıyordu, insanlar öldürüyor. Yani keşke kalkmasaydı diyoruz.

Burada da aynısı olur, küfür kanundan çıkarılsın desek üç beş kuruş tazminatla kurtarıyorduk şimdi belki küfür ettiğimiz öldürecek.

Ama öte yandan sözle suç olmaz ya, dilin kemiği yok ki; kızgınlık anında, bilmeden ağzımızdan çıkıyor; kimi takip edeceksin.

Yani bütün olaylar da söz ile başlıyor. Sonu ölüme bile gidiyor. Modern ülkelerde bizim onun için adam bile öldürdüğümüz sözlere gülüyorlardır. Yani söz dediğin hiçbir şey değil, halkta sorun var. Zaten sözleri edenler de bu birbirini öldürenler. Hayatımda bir kişiye küfür ettiğimi hatırlamıyorum. “Hıyarağası” denmiş “Ne güzel işte salatalığın ağası olmuşum” der güler geçerim. Oysa hayvanın birisi bu laf için adam öldürür!