Eyvah IMF’ye Türk dostu başkan!

Gazetelerdeki IMF’ ye Türk dostu başkan haberini okuyunca daha önce yaşanan acı tecrübeler aklıma geldi. Ne zaman bizi seven bir yabancıdan söz edilse altında başka sebepler vardır mutlaka.

Hep öyle olmamış mıdır? Yabancı bir futbolcuyu ele alın, havaalanında öyle bir karşılama düzenleriz ki adamın devlet başkanı bile dış gezilerinde görmemiştir bu merasimi. Sahaya çıkar koşmaz, yürümez, işe yaramaz diye yine dışarı satılır aynı adam orada gol kralı olur. Bir yandan da yurdumuzu kötüler. Bir yabancı devlet adamı gelir, içer rakıyı, yer kebabı, buradayken her şey iyi ve güzel, adımını kendi toprağına atar atmaz, yurdumuzu parsellere ayıran haritalar serer önüne. Suç işler, ceza alır tatil gibi hapis yatar, hapisten kaçar, anılarını senaryo yapıp film çevirir kendi paraya kavuşur, yurdum itibar kaybeder. Manken gelir ayrı bir kapris. Sporcu ayrı havalarda... Şimdi bu adamda korkarım en kısa zamanda yurdumuza gelir, ekonomiyi ve mali yapıyı öğer. Dışarı çıkınca benzine, elektriğe, ekmeğe zam, memura ve işçiye para verme, emekliyi yok say, yoksa 500, 000 doları alamazsınız der. Eyvah IMF’ye Türk dostu Başkan! Yandık ki ne yandık.