Fazıl Say'ın herkesle paylaşmak istediği mektup

Günlerdir, haftalardır Fazıl Say tartışılıyor ülkemizde.

Müziğin içinden, dışından hemen her kesimden ağır şekilde eleştirildiği kadar, destekleyen, kendisiyle hemen aynı düşüncede olan görüşler paylaşılıyordu çeşitli ortamlarda.

İşte bu son mektup, değerli sanatçı Fazıl Say tarafından bizzat önerildi, paylaşılması için.

Önce kendi özel notuyla birlikte, kendisine gönderilen mektubu Milliyet Blog’da da paylaşmak istiyorum.

***

“TÜRKİYE'DE YAŞAYAN HER İNSANIN OKUMASI GEREKEN BİR MEKTUPTUR”

FAZIL SAY'ın notu;

Bu mektubu bugün aldım.

Ve inanın beni bugüne kadar hiç bir mektup bu kadar etkilememişti.

"Şeriatçı" olduğunu söyleyen , ve "sinema" okumak için (Türkiye'de türban sebebiyle okuyamadığından) İran'a öğrenime giden bir genç kadından aldım bu mektubu..

Uzun zamandır duyumsayamadığım o duyuyu aldım bu mektupta; SEVGİ!

Bu mektupta gerçek bir sevgi var.

Gerçek bir saygı var.

İnsanlık var.

Bu kelimeleri kullanmayı bile unutmuştuk biz, siyasetçilerin öfkesinden, ve yavşaklıktan ve yalandan ve cahillikten...

Bu kadını tüm kalbimle destekliyorum!!!

Fatma Zehra Kurt TÜRKİYEDİR!

Fazıl Say TÜRKİYEDİR:

Ben Fatma hanımın yapacağı her filme ücretsiz olarak müzik yaparım -eğer izin verirse-.

Kendisine dünyada görebileceği en iyi öğrenim konusunda da her desteği vermeye hazırım.

FAZIL SAY

***

Fazıl Say, sizi hiç sevmiyordum ama hiç..ta ki 5n1k yı ikinci kez seyredene dek.. Duruşunuz,söyleminiz,uslubunuz beni çok itiyordu..çünkü ben başörtülü üniversiteye girememiş bir devlet, rejim magduruyum.Söyleminizden beni,benim gibi düşünenleri hiç sevmediğinizi hatta yaşam hakkı dahi tanıyamacağınızı düşünmüştüm.Sizi çok da fazla tanımıyorum Osman Yağmurdereli'ye ettiğiniz saygısızlıktan ve bu ülkeden gitmek istiyorum diye haykırışınızdan biliyorum. Seyrederken çoğu yerde kızdım tahammülsüzlüğünüze kızdım,kendinize verdiğiniz değeri ve sizin gibi olmayanlara verdiğiniz değeri gördüm.Ürktüm,üzüldüm,öfkelendim..Ben İran'a sinema okumak için gitmeye hazırlanan bir başörtüsü mağduruyum sizinkilere göre layığımı buldum, defalarca kovulduğum ülkeye gidiyorum evet.Mollalar ülkesi hani şu korktuğunuz tiksindiğiniz aşagıladığınız komşu ülke..Kendi ülkemde okuyamıyorum,ilerleyemiyorum,görünmüyorum ben ülkemde varolamıyorum neden?Birileri hayat tarzımı endişe verici bulduğu için..sizin gözlerinizde de var bu endişe..ama ben bunların da ötesinde daha derinlerde başka şeyler gördüm gözlerinizde, yalnızım dediniz,gitmek istiyorum dediniz,savaşıyorum tek başıma dediniz,umrunda değil hiç bir şey dediniz sizde benim gibi kendi ülkesinde yalnız kalanların yaşadığı hüznü ve öfkeyi gördüm.Siz de kendinizi bu ülkenin dışında daha değerli hissediyorsunuz siz de bu ülkeyi benim kadar çok seviyorsunuz ama ortada büyük bir kavga var ve biz bu kavganın iki tarafıyız..doğru.Ben şeriatçıyım size göre siz ise alabildiğine laik hem de kemalist!ben İran aşığı irticacı baleyi sevmeyen,içki içmeyen erkeklerle tokalaşmayan bir gericiyim!ben sadece Allah'ı seven Onun için yaşamak isteyen biriyim adıma müslüman diyor Kitabım..evet rejimle ilgili sorunlarım çok ama kimsenin yaşam hakkını gasbetme yanlışına düşemem.Sizin özgürlüğünüz için elimden geleni yaparım çünkü ben müslümanım..buna da inanmayacağınızı biliyorum. Size çok kızdım çok da saydım ama dedim ya sizin sadece insan olduğunuzu gördüm benim gibi..ben gidersem siz giderseniz bu ülke kime kalacak çok merak ediyorum kalıp karşı cephelerde de olsa savaşalım demiyorum artık yoruldum ama biz en azından düşünüp fikir sahibi olan insanlarız belki doğru belki yanlış bu dünya için çalışabiliriz ama bırakırsak kime kalır bu ülke!Önceden ne yalan söyleyeyim gitmenizi istedim ama şimdi hayır diyorum gitmeyin siz bu ülkeyi de insanları da çok seven ama öfkesine yenik düşen çok hassas bir insansınız..tıpkı benim gibi.Zaten müziğe hayatını adamış biri insanlardan ne kadar nefret edebilir ki!Sözleriniz içinizdeki bu güzelliği örtüyor çoğu zaman ama tahammül sınırlarımı zorlayıp biraz daha derine bakabildiğimde sizdeki güzelliği görüyorum..Siz de nefretin esiri olmadan güzelliğin sahibini görebilirsiniz diye umut ediyorum.. Bu ülkede kalıp bizi dinleyebilmeyi öğrenebilmeniz gerekir,bu ülkede kalıp kendinizi anlatmanız gerekir..birbirimize bir şans vermemiz gerekir aynı topraklarda doğduğumuz için değil sadece insan olduğumuz için..Tolstoy'un da dediği gibi inanmasınız da kalbimizde Allah'ın nuru vardır ,onun adı da vicdandır.. Ben sizi dinledim ve inanamayacaksınız ama sizi bir insan olarak sevebildim..Sevmek için olmasa da insanlık adına siz de bize bir şans verin.. Hiç tanıyamadığınız Rahman'a emanetsiniz kalbiniz,aklınız O'na emanet..

Dua ile...

Fatma Kurt

***

Bu mektup için yorumu okuyanların yapması dileklerimle…