Felç geçirmek!

Hayat insana acımasızdır, bazen öyle bir gün gelir ki ne olduğunu anlayamazsın. Ekim'in on biri sabaha karşı, yine uykusuz gecelerin birindeyim, ilaçlarda artık fayda etmiyor uyumaya. Sağa sola dön uykun olduğu halde uyuyamıyorsun.

İnsana felç geçirmek veya o anda olduğunu hissetmek nasıl bir duygudur. O kadar odam sıcaktı vantilatör sabaha kadar açık olduğu halde, başımdan aşağı sanki sıcak sular akıyor. Ayak ucuna uzanayım dedim, yine yok gelmiyor bu uyku, gerçekten uykusuzluk zormuş, tüm gecelerimde bir buçuk veya iki saat uyuyabiliyorum. Sonra sabahlara kadar gözlerim saatte ne zaman sabah olacak kalkacağım derdim bu.

Bu sabaha karşı kendimi yerde buldum, kalkmak istiyorum imkanı yok, sanki felç geçiriyorum, kımıldamam imkansız, kalkmak istiyorum kalkamıyorum, bir yere tutunmamda imkansız, tutulacak yerde yok. Karyola ile ordinator masasının arasında sıkıştım,

vücudumu oynatamıyorum, bu esnada da ayaklarıma giren kramp çok ağrı veriyor, telefon benden uzakta uzanıp alamıyorum, hoş gerçi yakın olsada almama imkan yok, çaresizlik, ümitsizlik hayatımın sonuna geldim diyorum, elveda hayat yaşam, sevdiklerim, ailem diyorum, gözlerimi kapattım, ne kadar zaman geçti bu durumda hatırlamıyorum, bilinç kaybı da yaşıyorum, sanki hatırlamıyorum.

Ne oldu bana dedirten bir durum. Sonra nasıl oldu kendime geldim, zorda olsa kalkmayı başardım, kendimi lavaboya attım, yüzümü yıkadım, bir bardak suya biraz şeker attım içtim, korkudan sarılık geçirmiyeyim dedim.

Böyle durumlarda ne yapabilir insan, hiçbir şey.

Sağlıklı günleriniz olsun.

11.10.2021

Ohannes