Fenerbahçe, Ergenekon, KCK ve diğerleri

Bu yapıların isimlerinin bir yazının başlığında bile olsa bir araya gelmesi gerçekten tuhaf. Ama burası Türkiye ve en olmaz tuhaflıkların sıkça yaşandığı bir ülke. Peki yukarıda fotoğrafları görünen Aziz Yıldırım, İlker Başbuğ, Doğu Perinçek ve Hanefi Avcının ortak özellikleri ne? Elbette ÖYM denilen, bakmayın şimdi kavgalı olduklarına, o zamanlar el ele, kol kola yürüyen yapıların atadığı polis, savcı ve hakimlerce yargılanıp, ağır cezalara çarptırılan insanlar. Bir kere bunu böyle tanımlamak vicdanım var diyen herkesin boynunun borcudur. Ergenekon, KCK ve Oda TV davaları güdümlü ama Fenerbahçe de şikeci yeaaa türündeki yorumlar hem politik zekadan, hem izandan, hem de vicdandan yoksun olan insanların yaptığı yorumlardır. 

Bakın yukarıdaki isimlerin hiç biri için "suçsuzdur" de(ye)miyorum. Ama yargılanmaları için getirilen suçlamalar, delillerin(!) toplanış biçimi, medyada yaratılan büyük manipilasyon, gizli(!) tanıklar, tapeler sonucu oluşan yargılama sürecinin tiyatroya benzetilmesinin dahi tiyatroya hakaret olacağını düşünüyorum.

Düşünün bir kere. Türkiye'nin en büyük silahlı örgütü olan ordunun kumandanı, silahlı örgüt kurmaktan yargılanıyor. Üstelik o ordu bok yedirme olayından tutun da sayısız insan hakları ihlallerine kadar bir çok konuda Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi de dahil suçlu bulunmuşluğu varken ve asıl yargılanması gerekenin bu konular olması gerekirken.

Düşünün bir kere Hanefi Avcı Marksist / Leninist bir örgüt üyesi olmaktan yargılanıyor. Üstelik 12 Eylül dönemine yüzlerce devrimciyi işkenceden geçirdiği alenen ortadayken ve aslında bu yüzden yargılanması gerekirken.

Keza Doğu Perinçek de öyle. 1980 öncesi Aydınlık'ta devrimcileri ihbar ettiğinden, yıllarca sola binbir küfür ettiğinden dolayı günahınız kadar sevmeyebilirsiniz. Ulusalcı, hatta milliyetçi olduğunu düşünebilirsiniz ama bir çuval içine sokularak hukukun esamesi okunmadan Ergenekon'dan yargılanmasını kabul etmek nasıl mümkün olur?

Dediğim gibi bu kişilerin hiç birisi masum değil, ancak yargılanma sebepleri ve yargılanma şekillerine karşı çıkmak demokratlık alfabesinin A sı olarak önümüzde duruyor.

Gelelim Aziz Yıldırım'a. Seversiniz, sevmeysiniz; hatta şike yapmış olabaileceğini bile düşünebilirsiniz. Anacak 3 Temmuz süreci ve sonrasında yaşananların bir hukuk katliamı olduğunu görmemek ancak fanatik bir gözü kapalılıkla izah edilebir.

Burada uzun uzun yaşanan haksızlıkları anlatacak değilim. Bu yazıyı merak edip okuyanlarının çoğunun yaşanan süreçten belki benden de fazla haberi vardır. Benim dikkat çekmek istediğim nokta bütün bu davaların yok hükmünde sayılması gerektiği. Öyle yeniden yargılanma ile falan değil, direk hepsi için bir Genel Af ilan edilerek. Daha sonra, düzgün ve inanılır deliller varsa, tekrar dava açılabilir. Hoş bu sistemde Ali'nin yerine Veli gelince bir şey olmuyor ama, yapacak başka da bir şey yok.

Bu nedenle yapılacak tek iş bütün bu davaların düşürülmesi, tüm yargılananların dışarı salınması ve itibarlarının iadesidir. Hukuk ve vicdan bunu gerektirir.