Futbol'un KOCAMAN Adamı:Aykut

Aykut KOCAMAN’ın kocaman futbolculuğunun özel bir yeri vardır Fenerbahçe’lilerde. Onların (Oğuz’la) yuvadan kopuşuyla sonuçlanan, 1996 yılındaki Şampiyonluğu doyasıya kutlayamadığımız hepimizin hafızalarında. Ali ŞEN’in Oğuz ve Aykut’u göndermesiyle uzun süre (7 yıl) ve son dakikada kazanılan şampiyonluk sonrasında sevincimiz tam anlamıyla kursağımızda kalmıştı. Sonraki tüm sezonlarında Aykut’u her gördüğünde bağrına basmıştır bu taraftar ve hiç unutmamıştır. Fenerbahçe’den sonra Oğuz’la birlikte gittikleri İstanbulspor’da ilk Fenerbahçe maçı unutulmazlardandır. O gün 30 bin seyirci bu ikiliyi bütün tribünlere tek tek çağırarak dakikalarca alkışlamış ve tezahüratta bulunmuştu. Aykut ve Oğuz elele tüm tribünleri selamlamışlardı.O gün bende o 30 bin kişiden biriydim.

Zaman akıp gidiyor elbet, yaklaşık 12 yıl geçmiş o ayrılık zamanından. Aykut’un Kadıköy’e her gelişinde yine anılarım canlanır ve isterim ki yine dakikalarca alkışlansınlar. Yarın bende o heyecanla yerimi alacağım yine Kadıköy’de. Gözümü kapatıp üzerindeki çubukluyla tüm tribünleri dolaşırken hayal edeceğim Aykut’u. Yine biz onu “yumruk şova” çağırırken o sağ elini sol göğsünün üzerine koyup başını hafifce eğerek selamlayacak bizi.

Aykut KOCAMAN Fenerbahçe tarihine altın harflerle ismini yazdıran 200’ler kulübüne girmiş, ligde 3 kere ile Fenerbahçe’de en çok gol kralı olan efsane isimlerden biridir. Herkes Aykut’un Trabzon’a attığı golü hatırlar belki ama benim unutamadığım gollerinden birisi 3-0’dan 4-3’lük maçta Galatasaray’a sıfırdan attığı o müthiş goldür. O gol aynı zamanda Fenerbahçe’ye maçı çevirebileceği inancını da yükleyen ilk goldür ki halen o kadar sıfırdan nasıl atılabildiği anlaşılmamıştır. Sıfırdan ve aniden kalçadan çıkartarak ve estetikçe attığı gollerle ve ekürisi Oğuz’la unutamadığımız, adam gibi adamdır Aykut KOCAMAN...

Antrenörlüğü futbolculuğu kadar parlak geçmesede Tmsf gölgesinde İstanbulspor’da sürdürdüğü futbolcu-antrenör kimliğiyle yaptıkları onurlu mücadeleyi hangimiz unutabilir ki. Daha sonra Türk Futbolunun kangrene dönüşmüş Teknik Adam kıyımına kurban gitmiş ve İstanbul, Malatya, Konya, kulüplerinde tutunamamıştır. Geçen sene de Ankara’dan ayrılmasına rağmen tekrar Ankaraspor’a geri dönmüştür. Üstelik geri dönüşü de muhteşem olmuştur Kral’ın. Burada istifa ettiği Ankaraspor’a gelmesi yadırganabilir ama sezon içinde başka takım çalıştırmama prensibine de adam gibi sahip çıkması da yine takdire şayandır. Günümüzde Cuma günü başka takımla idmana çıkıp, Pazartesi rakip takımın idmanında boy gösteren hocalara duyurulur. İşte bu yüzden de adam gibi adamdır Aykut. Çalıştırdığı takımlar nispeten onun duruşuna çok uygun takımlar olmadı bir türlü. Kimbilir bunda belki de Türk Futbol’unun istediği haşin açıklamaların veya ağzından hiçbir zaman iddialı lafların çıkmaması olabilir. Ya da kazanmak için herşeyin mübah olduğunu kabul etmemesi ? Mesela kaç Teknik Adam Aykut gibi şöyle bir laf edebilir ki ; “Öncelikli olarak iyi futbol oynamak, iyi sonuçlar almak. Yöneticisiyle, oyuncusuyla rakiplerin de insan olduğunu bilerek, onlara saygı gösteren bir grup yakalamak”

Neyse,

Türk futbolunda şimdiki zamanı yaşayan genç futbolcuların nasıl efsane olabileceklerini öğrenebilmeleri için yarın akşam mavi beyazlı kulübedeki isme çok iyi bakmaları gerek. Kocaman bu futbol adamının hayatını oturup oturup tekrar okusunlar ve bir futbolcunun nasıl da zeki, çevik ve aynı zamanda ahlaklı da olabileceğini görsünler.

Emin olun, bugün böyle futbolcular böyle teknik adamlar görmeye çok ihtiyacımız var.

Ahmet ÇELİKSÜNGÜ

14.Kasım 2008