Futbol Yürek İster!

İsyan Ediyorum. Başta, Hiddink olmak üzere herkes havlu atmış durumda. Bu mu Türk futbolu, bu mu Türk zihniyeti, bu mu Milli Takım, bu mu bir Dünya 3'üncülüğü olan, Avrupa Şampiyonası’nda yarı final oynamış takım? Bu mu Kurtuluş savaşı vermiş, inkansızı başarmış bir milletin Milli Takımı? Spor yazarları, otoriteleri, hocaları, televizyoncular, gazeteciler dahil herkes ama herkes “Bu iş bitti, öldük” diyor.

YETER ARTIK! Ölmedik sadece bir maç kaybettik.

HAYIR! Türk Milli takımı bu değil. Bu olmamalı. Önümüzde bir 90 dakika daha var. Hırvatlar bie maçta 3 gol atar da, türkler atamaz mı? Yeter artık kalkın oturduğunuz rahat koltuklardan, silkinin, titreyin ve kendinize gelin. Herşey bitmedi. Daha yarı yoldayız. Bir 90 dakika daha var. 90 dakikaya 3 değil 13 gol sığdırılır! Yeter ki kendinize inanın.

Arda yokmuş, şu yokmuş, bu yokmuş! Olmasın. Oraya çıkacak 11 tane Aslan bulunur herhalde! Ve o sahaya Hırvatistan’da çıkacak 11 Türk Aslanı kanının son damlasına kadar çarpışacaktır. Biz futbolu böyle bildik böyle öğrendik. Ben yıllarca amatör futbol oynadım. Hiçbir maça yenilmek için çıkmadık. Hiçbir maça başımız önümüzde çıkmadık. Bugün Türk Milli Takımının içinde bulunduğu durumdan utanıyorum. Bizi bu duruma getirenlere lanet olsun. Eğer ilk maça çıkan 11 kişi ruhsal olarak çöktüyse, onların yerini alacak neferler mutlaka olacaktır. Hiddink hazretleri maçtan sonra demeç veriyor: “bizden çok iyi bir takımla oynadık yapacağımızın en iyisini yaptık” diyor. Hayır inanmıyorum. Bizden daha iyi bir takımla oynamadık. Daha iyi hazırlanmış, motive olmuş bir takımla oynadık.  İkinci maça bırakın pırıl pırıl 19 Yaş Altı Milli Takım çıksın. Karşı kaleye bir şut bile çekemeyen abilerine futbolun cesaret ve gönül oyunu olduğunu göstersin. Yenilse bile, doksanıncı dakikaya kadar teslim olmasın ve o maç bittiğinde, başı dimdik havada olsun! Futbolda yenmek tabii ki önemlidir ama mücadeleyi bırakmak futbolun sözlüğünde yoktur.

2 gündür utancından uyuyamayan amatör bir futbol sevdalısı