Galatasaray olması gerektiği gibi : Galatasaray 4-1 Diyarbakırspor

Galatasaray, belki de ligde bu haftadan itibaren çıkacağı en kritik maçlardan birine çıktı.

Biz Galatasaray taraftarı olarak ümit ediyoruz ki, bu bir başlangıç ve kalan haftalarda gelecek 3 puanların habercisi olsun.

Maçın ilk 5 dakikası Galatasaray taraftarının protestosuyla başladı. Zaten pankartlar da ters asılmıştı stada. Taraftarın artık sabrı taşmıştı, takımın aklını başına getirmek gerekiyordu.

Maçtan önce Diyarbakırspor futbolcularının tribüne çağırılması bence mükemmel bir hareketti.

Bu maç, Milan Baros'un tam anlamıyla dönüş maçı oldu. 3 güzel golüyle maçın kahramanıydı.

Maç hareketli geçti. Tribünlerin istediği futbol ortaya konuldu belki de. Futbolcular istekli ve mücadeleci bir oyun sergilediler. Belki de, yavaş yavaş idael 11'imize kavuştuğumuz içindir.

Her neyse, Galatasaray güzel bir oyunla maçı öyle ya da böyle 4-1'lik skorla almasını bildi.

Emre Çolak'a dikkat çekmek istiyorum. Oyuna girdiği dakikadan beri farklı bir futbolcu olduğunu hissettirdi. Soğukkanlılığı, yılların tecrübesi dediğimiz futbolcularda bile olmayan bir soğukkanlılıktı. Topa vurmaktan korkmadı, cesurca oynadı. Golünü atamasa da, "Hocam, ben bu takımda oynayabilirim." mesajını verdi bence.

Fakat ne olursa olsun, Galatasaraylı futbolcular bence kendilerini taraftara tam olarak affetiremediler. Bugün 4 değil, 10 gol olsa bile taraftarın bu siniri geçmeyecekti. Matematiksel olarak şans olsa da zora sokulmuş bir şampiyonluk var çünkü, elenilen Avrupa ve Türkiye Kupası'ndan sonra...

Yine de Galatasaray taraftarı, protestosunun ardından takımını bence çok iyi destekledi.

Frank Rijkaard'ı, istekli oynayan futbolcularını ve taraftarı tebrik ediyorum.

Umarım kalan haftalar şampiyonluk gelmese de kayıpsız geçilir. Bu takım, taraftarına kendini başka türlü affettiremez. Bir maçta 4 gol atmak, protesto amacıyla bütün pankartları üşenmeyip ters çeviren bu öfkeli taraftara kendini affettirmeye yetmez.