- Kategori
- Şiir
Gam !...
İzmir'de Konak Saat Kulesinin Önünde
Sabahları suratım asılıyor,
Bir cellat infazımı gerçekleştiriyor sanki.
Sen miydin her Allahın günü,
Uğruna gözyaşı döktüğüm kadın ?
Sen misin benim yazgım ?
Sen misin her daim tekil yalnızlığım ?
***
Artık ne yapsan da ;
Utandıramazsın ki beni ,
Güvercine kurşun sıkanlar,
Utanıyorlar mı hiç ?
Ben neden utanıyorum o zaman ?
Terk edilmemden ;
Uğruna döktüğüm gözyaşlarından sahi ?
***
Yeter ki düşlerim ;
Terk etmesin beni,
Kimsenin gözyaşı dökmediği,
Bir dünyada ağlarsam,
Gam yemem ki !.... ( İbrahim Ormancı )