Gazimizin bacağı nerede

Ondan kimse söz etmedi, o bir gecelik aşklar kadar basında yer almadı, o birilerinin Beyoğlu’nda bir barda değer yargılarımızın ayaklar atlına aldığının medyada haber olduğu bir sırada bu ülke için hudutta bir kör kurşuna ayağını feda etti; O Türkiye Cumhuriyeti adına Cumhurbaşkanı tarafından verilen üstün hizmet madalyası ile onur duydu ama devlet onun 8 bin liralık ayak protezini ödemedi

Onun hikayesini ilkkez Sn.Umur Talu’nun köşesindeki yazısından öğrendik bu övünç madalyalı kahraman

Hamit Dölek başçavuş; O meslekdaşları ve kahraman askerlerimiz gibi günlerce bir tas sıcak yemeğe , yatağa hasret emperyalistlerin satın aldığı hainlere karşı düzenlenen operasyonlarda görev aldı kahramanca çatışmalara girdi ayağını kaybettikten sonra bu kez bürokrası ile boğuşmaya başladı;

Emekli Sandığı 3713 sayılı terörle mücadele kanununun 21 nci maddesindeki “Terör eylemlerine muhatap olarak” ibaresi yüzünden kaza kurşunu ile yaralananları, soğuktan donmaları, arazideki kaza sonucu sakatlanmayı maluliyet olarak kabul etmiyor ;Terörist vurmadı diye kopan bacağın protezi ödenmiyor bu konuda değişik uygulamalar ve yasa kararları var

Hamit assubayım gibi bende soruyorum bu kahramanlar oraya dağ sporları yapmak içinmi yoksa piknik yapmak içinmi gittiler devlet lojman vermediği için kısıtlı maaşı ile varoşlarda ev tutmak zorunda kalan Levent assubayın çocuklarının gözü önünde teröristlerce katledilmesi üzerine şehit sayılmaması gibi hukuk ve insanlık ayıbı örnekleri daha ne kadar yaşayacağız.?Değil 8 bin lira 8 milyar verseniz Hamit assubayın ayağını 8 trilyon verseniz şehitlerimizin canını geri getirebilirmisiniz? Bu onurlu gazimiz arkadaşlarının yardım talebine teşekkür ederek protezini banka kredisi ile almıştır .Bunun ayıbı kimlerin olacaktır?

Rahabilitasyon merkezlerinde , şehit cenazelerinde sizler ve aileleriniz bizlerin emanetidir açıklamalarının tören sonrası unutulmasını daha ne kadar izliyeceğiz ? Bırakınız televizyonlarda bile izlerken ürperdiğimiz Güneydoğudaki zor şartlarda görev yapanları batı da bile bir ayın yarısını nöbet, gece eğitimi, tatbikat özel görev gibi nedenlerle kışlada geçiren çocuğunun doğumuna anasının ölümüne gidemeyen ama klimalı ofislerinde günde 8 saat görev yapan büro memurları ile ayni derece ve kademeden göreve başlatılan fakülte ve yüksek okul mezunu assubayların adalet ve eşitlikle bağdaşmayan bu haksızlıklarının düzeltileceği sözleri ne zaman hayata geçecek? Sesimizi duyurmamız için farklı eylemler mi yapmamız gerekiyor? Hak, adalet eşitlik, demokrasi kavramları sadece belli bir kesimin menfaatlerinde mi dikkate alınacaktır?

Gazilerimiz protezsiz emekli assubaylarımız açlık sınırında yaşamaya daha ne kadar devam edeceklerdir. Sağır sultanın duyduğu sesimizi yetkililer ne zaman duyacaklardır ? Kimse bizim vatanseverlik duygularımızı istismar etmesin, kimse bu ülke için akıttığımız teri ve kanımızı şaşal suyu zannetmesin. Verilen sözlerin yerine getirilmesini bekliyoruz. Bizler imtiyaz değil adalet ve eşitlik istiyoruz. Saygılarımla

NOT. Büro memurlarımızda onurla görev yapıyorlar örnekleme görev şartlarına vurgu yapılmak için verilmiştir