Gece ve Gündüz

Gece ve gündüz isminde birbirinden değerli, dünya harikası iki varlığım var. Allah izin verdiği sürece ikisinin de hayrını görmek istiyorum tıpkı sizlerin de istediği gibi.
Onları dünya kadar seviyorum ve döndükçe de seveceğim. Gündüzümün yüzü başak sarısı,  geceminki ise ay parçası gibidir. İkisi de ruhumunu, içimi aydınlatır ve günüme iyi gelir.  Birini diğerinden ne bir saat fazla ne de bir saat eksik,  eşit severim.  
Dualarım, ikisinin de güzellikler getirmesi içindir. Mevlana der ki  “Gece neye gebeyse onu doğururmuş.” Onun için hep iyi düşünürüm ki  iyi olsunlar.  
Bugüne kadar ne gecemi ne de gündümüzü olumsuzluklarla ve haramla beslemedim. Ana sütü kadar  helal  sevgi verdim yetmeyince de ek besin olarak hiç solmayan umutlarımın hasını sundum onlara.
Aşık Veysel’in dediği gibi “İki kapılı bir handa gidiyorum gündüz gece.” Ömrüm yettiğince de onlarla adım atmaktan mutluluk duyacağım.
Güne;  uyanmak için değil günümü  hem kendim hem de başkaları için hayırlı, sağlıklı ve verimli  geçirmek için kalkıyorum. Daha doğrusu bildiğim doğrularla, doğrulardan taviz vermeden, doğru yolumda ve kötü düşünceleri kalbimden uzak tutarak yaşamak istiyorum.
Gecem ve gündüzüm için yaptığım tek yatırım; ettiğim dualardır.  
Canımı verdiğim gün, belki gündüz belki de gece zaman diliminde olacak . Gece ise gündüze hasret, gündüz ise geceye hasret kalacağım. Yalnız şunu  bilmenizi isterim ki ikisini de nefes aldığım sürece çok ama çok sevdim.
Gece ve gündüz ayrılmaz bir bütün, kopan sadece bizleriz.
Aysel AKSÜMER