Gecenin körü

Gene o çıkmaz sokaktayım.

Bir değil, iki değil, üç değil... Bu kaçıncı?

Yürürken elimde bir kitap: SADAKAT! İnci Aral. Neredeyse sonuna geldim, kapattım, bıraktım okumayı, bitmesin istiyorum. Bu çıkmaz sokakta yürüdükçe katılaşan içim daha da katılaşmasın diye.

Hayatım hep bu çıkmazda gidiş gelişlerle geçmiş gibi.

Sonu olmadığını görüp geriye dönüş, hırsına yenik düşüp tekrar deneyiş. Yenilen pehlivan hikâyesi, bile bile lades.

Bolca can sıkıntısı, hiç bir yere sığamayış.

Boşa alınan uygulanamayacak kararlar, vazgeçilemeyen zaaflar, umutsuz beklemeler.

Yitirilen heyecanlar, görüp görmeze gelme, aptala yatmalar.

Arap sabunu, çamaşır suyu, karıştır sil, çıkar hırsını halıdan. Gecenin körü...

Nasıl olsa kitap bekleyecek, mecburiyetten, bari halı beklemesin...

SADAKAT!

Yaptın yapacağını İnci Aral hanımefendi...