Geceye

    Sen ey ; içimdeki sancıları bir ok misali canımda kalbimin ortasına saplayıp beni ölümün kaçınılmaz kollarından cehennemin süründürücü azabına atan,

    Sen ey ; bin aydınlıktan daha evla olan bir  karanlığı içinde barındırıp besleyen,

    Sen ey; bir kula bin köle olan,

    Sen ey; canan içre canları rehavetinden alıkoyan,

     Karanlığın,şu yedi kapılı on sekiz bin alemin ilk kapısı olan göğüne bastığı anda başlatır kalp sancımı da nedendir bilinmez, şu dünya karmaşasından mıdır yoksa gönül meselesinden mi?

    Sen ey karanlığıyla şu içimizdeki dehlizlere fener olup bizi aydınlatan,

    Sen ey; güneşi batırıp onun eşi ayı kendi evinde misafir eden,

   Sen ey; ayı üzerimize ışık olarak doğuran,

   Sen ey; bir babanın evladını tüm samimiyetiyle bağrına basması gibi çökersin üzerimize de şu sükut-u hayale uğramış ömrümde sana sığdırdığım,sende erittiğim ve kaybettiğim hülyalarımı derinliğinde boğarsın da neden!?

    Ey karanlığa Günyüzü, aydınlığa bin cefa olan koca dehliz! Güneşi batırıp onun kendinde binlerce  küçük zerresini dağıtan binlerce rehbere ev sahibi! Sen yıldızınla ayınla gökte bütün yeryüzünü ve acunu kapladıysan, ben de umudum, hayallerim ve geleceğimle yeryüzündeyim. Senin karanlığın yeryüzünde geçici olsa da benim aydınlığım gelecekte gökyüzüne bile yansıyacak. Senin verdiğin nedamet benim günyüzüme eş olamaz. Zira ben yerde parlayan yıldızın ta kendisi birebir eşi olacağım. Beni ne geçmişe, ne cennete ne de cehenneme atabilir senin huzursuz karanlığın. Zira ben ikisinin de ortası bir yerdeyim, araftayım. Ne sürünürüm, ne mutlulukla güneşin ışığıyla bürünürüm ne de cennetin vazgeçilmez nimetlerine aldanırım. Hiçbirine kanmam! Ne yazdadır benim ayazım ne de kışta. İkisinin de ortasındadır. Baharda.Güneşin ışığı gözümü alsa da ayın ışığı beni hoşnut etse de ikisine birden kanmayıp gözümü kapatmasını bilirim! Bende var olan ışık bana yettikçe ne senin karanlığın beni korkutabilir ne de aydınlığın kandırabilir.

     Ey kör vicdanlı, taş yürekli gece!Şimdi bütün geçici olan avutmaca ışığını ve kandırmacalarını al ve çekil yolumdan!Ben, benim ışığımla bütün karanlık ve taş yüreklilere ışık ve yol olacağım.Unutma ki senin ardından doğan bir güneş vardır.Zira ben kanmam!Ayazım ne cennettir ne cehennem,ışığım ne kıştır ne yaz!İkisinin de ortasıdır.Araf ve bahar!

          MALATYA/MUĞLA  

           16.09.2018-23:00