Geçiş

Güzel bir günden geriye kalan, bir anne sevgisi kadar duru ve mutluluk verici olmalı.. Kalbinde yeri ayrı, sevdiğin en anlamlı, bazen hüzünlü bazen neşeli bir anı duyumsatan..

Kanatları olmasa da, kendini taşır nerede olsa.. Sesinde güvenin yeni yaşayışa uyarlanan ezgisi.. Saatler, aylar, yıllar geçer, yaşlanmaz gibi olur, dünya onun için döner o dünya için yaşar. Etrafı mutlu anlardan payını alsın, renkli bir umuda sarılsın diye..

Her zaman hak ettiğini yaşamazsın ya, nasıl belirlenebiliyorsa böyle bir durum, bir isyan da değil ufukta dalgalanan. Kimliğin sadeliğe dönüşmesi ve hiç değişmemeye meyilli olmasıdır.

Kıyıya vuran deli dalgalara benzer, yaşamın solgun anları.. Tüketeceğini sanar, geriye kalan yaşayışları.. Anne mutlu olmalıdır her daim, değeri ölçülemeyen bir mutlaklıktır, kendini çekmez, mücadele anlamış olmalı ki gerçekte yaşamaktır.

Bugün her şey yerindedir, eskiler anılmaz ya da gülümseme nedenidir. Şartlanma değildir bugün, bir geçişin yaşayışa katılmasıdır. Uzun bir bekleyişin şekillenen halidir. Bir dinleyenin gerçek cevabı, endişeden sıyrılan halidir.

Anne hep var olacaktır, olmalıdır. Hatırlanmalı.. Sevginin ölçüsüzce yöneldiği, mutluluğun esas nedenlerinden biri.

Parlamalı, sevdiğin bir yaşam anlamı.. Olsa da olmasa da hayatında yeri, hep dolmalı gerçek mutlulukla ve varlığıyla..