Gelinciğiz toprağın bağrında

Mavi semalarda özgürce salınan ulu sancak

Nasıl da titretirsin içimi, bilir misin?

Ya tarlalara al rengi veren gelincikler

Her biriniz bir şehide yeniden hayat mı verir?

Yeter ki sen dalgalan asumanda

Bir değil bin canım feda senin yoluna

Döşek olur vatanımın toprağı ebedi uykuya dalışta

Serviler gölgeliktir başucumuzda.

Bir tek anam, anam ağlar ardım sıra

Islak gözleri yıkar kabrimi

Öper kurumuş dudakları mezar taşımı

Nasırlı elleri dolaşır soğuk yüzünde toprağımı

Ayakucumdaki güvercini okşar, barış diler kanayan yüreği.

Bir zamanlar bizlerde nefes alırdık ya şimdi

Dağı taşı kan kırmızı gelinciklerle bezedik

Dünyaya geldik yeniden barış türküleri söyledik

Asumanda tek bir yürekti ulu sancaklar

Elele tutuştuk o büyülü an yürekten gülümsedik.

Gözyaşların anacığım suluyor toprağımı

Al al güllerle bezeniyor toprağımın karası

Gün geçiyor unutuluyor adımız

Yeni kardeşlerimiz gelirken yanımıza

“Vatan sağ olsun.” sesleri yükseliyor arşa.