Gelir mi dersin başa

Bir nigâhın uğruna, bilmem kaç yıl yanılır?
O zaman görmeyeyim, gören gözde sanılır
Hüznümün dar sözünü, acı tebessüm kaplar
Yürekte dilin okmuş, delipte sine saplar.

Kaf dağının Anka’sı, sensiz avundum durdum
Ordan gelmek ne mümkün, yâri masumca sordum
Sevginden misal ver/me, aktı akacak kanım
Pür nur değil bu gönlüm, çıktı çıkacak canım.

Selam sabahı kestin, gurbet oldu cefalar
Beyaz siyaha dargın, kırık doldu sefalar
Hesap tutmaz anımı, nerelere yazayım?
Bul bir musalla taşı, namertliği kazayım.

Daha ne istiyorsun; yakınında arama
Yıllar yorgun ben yorgun, kıyıları tarama
Islak hatıram hüznüm, ağlamaya değmezmiş
Riyada ahkam kesen, kolay boyun eğmezmiş.

Ayı yıldızı kırpsan, göklerden zakkum yağar
Zemheri kıyametim, deşme üstüne ağar
Korkun dağı beklesin, bensizliğinle yaşa
Zifirim yırtılmıyor, gelir mi dersin başa?