Aynalarla konuştum

Vefanda mum ışığı, bana el veremedin.
Ah bu gelip gitmeler! Aynalarla tanıştım.
Sen de yalanmış deme, aşkını seremedin.
Ben de cesaret yoktu, aynalarla konuştum.

Anladım ki sevgili, uymuyor günün güne.
Damak tadın serkeşlik layığın kalsın üne.
Yâdda ne sözler kaldı? Sevdanda nazı solan.
Küpün balda sanmışken, yok mudur yazı bulan

Her bir ses duyuşumda, sedalarına aktım.
Her şiir yazışımda şaşırıp düne baktım.
Hayaller sırım olmuş, ard arda koyulmuyor.
Günceler tekin değil, sorular duyulmuyor .

Kirpik kıpraşır durur, semaya her bakışta.
Gönül katresiz gezmez, maziye her akışta.
Şiir olupta aktım, kendimi arıyorum.
Kumkumam vesveseydi, yaramı sarıyorum.

Ne mektuplar yazmışsın, cevabı verilmemiş.
Yüzeysellik ön plan duyguma serilmemiş.
Günce karası yüzün solduklarımla kaldım.
Ben bende benden geçip, gözyaşlarımı saldım.

Sırım: Esnek deri parçası.