Geride bıraktıklarım

Biraz sonra hazırlanıp dışarı çıkacağım. Belki yarın belki de yarından sonra eve döneceğim. Hoş süre önemli değil; ben evden her ayrılışımda bu telaşı, bu hüznü yaşıyorum geride bıraktıklarıma odaklı.

Genelden vazgeçip şu ana odaklı yazacak olursam, işte size geride bırakmakta zorlandıklarım; sıcacık yanan sobam, üstünde kaynayan çayım, derli toplu olsa da her an beni yatmaya davetkâr yatağım, dinlediğim radyom, sobanın üzerinde patlattığım ve telaşla yemeye çalıştığım kestanelerim ( otobüs saatte bir kalkıyor telaş ondan), kırdığım henüz temizleyemediğim cevizlerim ( doğal, kendi bahçemizden ),yarım kalan temizlik işlerim ve hobilerim ( örneğin bin parçalık puzzle çok süründü ortalıkta ), yeni oluşturacağım dua ve meditasyonum, hayvanlarım ( özellikle Argos ve Kar ), bitkilerim, çiçeklerim derken, bu liste uzar gider.

İyi ki şu sıralar tek başıma yaşıyorum. Yoksa bu listeye bir de; anne, oğul, eş gibi insani ilişkilerde yaşadığım birliktelikler olsaydı, daha da zorlanırdım. Biliyorum. Çünkü yaşadım ve zaman zaman da yaşıyorum. Sağlık olsun!

Ne yaşanılırsa yaşanılsın; olumlu- olumsuz. Bunlar, yaşamın göstergesi öyle ya da böyle.” Her nerede yaşanılıyorsa ve yaşatılıyorsa “ demek geldi içimden. Bu cümle size de tanıdık geldi mi?