Gezi Parkı'ndan futbol dersleri

Eskiden futbol afyon denilirdi şimdi sanırım siyaset toplumun afyonu oldu. Zira bir haftadır hepimiz memleket meselelerine öylesine daldık ki futbola dair her şeyi unuttuk.

İşin esprisi bir tarafa Türkiye, tarihi bir hafta geçirdi ve hiç kimsenin bırakın öngörmeyi, olmasına olasılık dahi tanımadığı gelişmeler oldu; tepki, birlik ve dayanışma gibi.

Yaşanan olayların birçok boyutu var; bunların içinde de çok üzücü taraflar. Fakat oluşan kalabalıklar son günlerde olduğu gibi gazla zehirlenmediği ve bilinçli, aklı başında, kırıp dökmeyen bireylerden oluştuğu sürece işin çok olumlu yönleri de mevcut.

Mesela taraftar gruplarının omuz omuzalığı…

Aslında tüm taraftar gruplarının tarafı aynı, o da taraftarlık. Tek eksik, içlerinden bakılan ve esasında tamamen aynı olan gözlüklerin renklerinin farklı olması.

Her taraftar futbola, kendi takımına ve rakip takımlara aynı bakar; sadece takımların ismi değişiktir. Bu nedenle ne zaman ki gözlüğün renginin farkı yerine çerçevesi ve camının aynı olduğu keşfedilir, işte o zaman tüm farklar ortadan kalkar; insanları birbirini boğazlamaya kadar götüren tüm farklar.

Taraftar grupları açısından Gezi Parkı tepkisinde yaşanan aslında bu oldu. Gözlüğün rengi görmezden gelindiğinde herkes aynı şeyi gördü, aynı tarafta olduğunu fark etti. Fenerbahçe ve Galatasaraylılar “Beşiktaş sen bizim her şeyimizsin” dedi, Çarşı dolu gözlerle onları alkışladı, Karşıyaka ve Göztepe kol kola girdi.

Daha iki hafta öncesine kadar birbirini öldürme noktasında olan Fenerbahçe ve Galatasaray taraftarları bugün Süper Kupa maçını karışık tribünler önünde oynamayı konuşma noktasına geliyorsa bu durum sadece aradaki husumetin boş, yapay ve gereksiz olduğunun değil aynı zamanda istendiği takdirde kolaylıkla ortadan kaldırılabileceğini gösterir.

Artık şiddet dursun. Polis biber gazını deodorant gibi sıkmayı ve bıraksın. Yetkililer ortamı yumuşatsın. Sonra da bu işin demokratik tepki, dayanışma, birliktelik ve karşıdakine saygı gibi öne çıkan olumlu taraflarına odaklanalım.

Yaşananlardan kulüp yönetimleri de gerekli mesajı alsın taraftarlar da. Kulüp yöneticileri cümlelerinin kitleler üzerinde nasıl önemli etki yaptığını bilsin. Taraftarlar da hareketlerini yöneticilerinin yaklaşımına endekslemesin. Onlar beyaz dese de siyahın siyah olduğunu görsünler. Eminim bu, taraftarlar için hayatı bambaşka görmeyi sağlayacaktır ve hayatta sadece iki değil onlarca renk olduğunu keşfetmeyi.

Hiçbir şey her şey değil…