Gittim, izledim, beğendim; "Hür Adam"...

Daha vizyona girmeden hakkında birçok yazı yazılan, televizyon programları yapılan Bediüzzaman Said Nurs-i (R.A.)’in hayatının konu edildiği “Hür Adam” filmine nihayet gidebildim. 

Kur’an-ı Kerim’in ve dolayısıyla vatanının hizmetine adanmış olan koca bir ömrün anlatılmaya çalışıldığı toplamda iki saat elli dakika süren (bu süreye arada dahil) bu filmin en dikkat çekici noktası, bir dönem filmi olması hasebiyle her sahnenin bir final barındırması ve bundan dolayı akıcı bir şekilde izlenebilmesidir bence.

Malum olduğu üzere sinema filmlerinin bir tek final sahnesi barındırmasından dolayı bazen film içinde kopukluklar olabiliyor ve izleyenler filmi seyrederken bu kopuklukların yaşandığı anlarda filmden sıkılabiliyorlar. Bu filmde buna rastlamadım. Dediğim gibi, her bir sahnenin bir final içermesinden dolayı iki saat elli dakika süren bu filmi seyredenler arasında bir bıkkınlığa veya kopukluğa meydan vermiyor.

Film, Üstad Bediüzzaman’ın sinema ve sanat ile ilgili; “Lafız, mananın tabiatı müsaade ettiği ölçüde süslemeli. Şekil intibaya göre resmedilmeli, resmedilirken mealeden ziyade manaya ters düşülmemeli...” diye görüşlerine yer verilerek başlıyor.

Filmde Üstad’ın çocukluğundan başlayarak hayatı anlatılıyor fakat geçişler anlaşılır ve hızlı, izleyeni sıkmıyor. Bu yaklaşık olarak bir buçuk saatlik seyir sonrası verilen araya kadar böyle devam ediyor. Aradan sonra geriye dönüş sahnelerinin kullanımıyla ara öncesi gösterilen dönemlere ait ayrıntılara temas ediyor.

Bana enteresan gelen bir diğer noktada filmin yönetmen ve yapımcısı Mehmet Tanrısever’in, final sahnesinde kendisine de küçük bir rol addederek filmin içinde yer almasıydı.

Evet! Çokça bahsedilen, hatta daha gösterime girmeden hakkında suç duyurusu yapılan "Hür Adam" filmine gittim, izledim ve çok beğendim...

Emeği geçen herkesten Allah (C.C.) razı olsun İnşaallah...

Sağlıcakla Kalın... 

21/01/2010