Gizli numaradan cevapsız

Bir insan neden gizlenmek ister? Neden gizemli olmak makbuldur. Kompleksmi yoksa gerçekten kimlik saklama arzusu ben bu soruların yanıtını bilmiyorum ama bildiğim birşey varki son zamanlarda herkes saklambaç oynamak arzusunda... Niyemi çok basit kaçan kovalanır gibi ünlü bir deyimden yola çıkarsak insanlar merak edilmek istiyor. kovalanmak istiyor. Yada gerçekten ne istediklerini bilmiyorlar. başka bir varsayım ise sinsiliklerinin arkasına sığınarak kimliksizleşmek adı altında diğerlerinden bir adım daha önde olmak. Hay hay olun efendim ama başkalarını rahatsız etmeden olun.

Cep telefonunuza gün boyu cevapsız çağrı atan birini düşünün. O kadarını düşünebiliyorumda çağrının gizli numaradan oluşu çıldırtıyor. Evet evet yanlış duymadınız gizli numaradan arayan bir sapığım var. (Pardon bu siteye argo kalıyo yazdıklarım.) gizli hayranım mı desem acaba. Rahatsızım mı desem. Yaa niye kendime mal ediyorum ki nım'lı sözcüklerle..... Bakın bakın aramasından zevk almaya başlamışım bile. Bu insanlar zamanla kendilerine benzetiyorlar. Psikopat işte arayan. Başka bir tutarı yok. Niye psikopat, çünkü arıyor üstelik sizi gizli no'dan. Yani gülsemmi ağlasammı valla bilmiyorum ama soluğu savcılıkta alacağım kesin. Çünkü bir gece vakti nihayet ses çıktı. Niye geceyse, daha hunharca ya korkacağım ya... Hemde bayan alalallalaaaaa ne alaka:) her gece 2.30 da arayan sesimi dinleyen sahıs bayan. Ya olabilir neden olmasın. Ama kötü söz sahibindir derler ya oda pek iyi olduğu düşünülemez çünkü akşam akşam yedim yuttum bile. Sonuç ben bu hatunu tanımam. İlgim alakam yoktur. Tercih sebebim değildir. Ne arar durur durmadan konuşmadan dinlemekten ne haz alır ki... Kim bu insanlar canlarımı sıkılıyo. Kardeşim işiniz gücünüz mü yok. Oh ne ala böylelikle siz beni, bende devleti boşuna meşgul edeyim. Bunca dert varken milletin kafasında, çevresinde, hayatında, senmi eksik kalasın değilmi. Hoşgeldin diyemeyeceğim hayatım kapı yolda bekle..... Yok bundan sonra gizli numaralara cevap zaten.

İster kadın olsun, ister erkek olsun karşımızdaki, bu işler bugün telefon sapıklığıyla başlar ilerde ne olur bilemem. Ama yazık ne güvensiziz ki kendimize, hem ara hemde yarım ağızla konuş-konuşma hemde paranoya yap ille tekrarla. Sonra hastalık kapımızda sonumuz tımarhane. Zaten memleket açık hava tımarhanesi olacak bu gidişatla.:)

Daha eskiden yani sanal dünyanın sanal insanları olmadığımız dönemlerde... Bazı insanlar canı sıkıldığında, patronuna kızdığında, canı sex istediğinde, ilk yalnız kaldıkları an yada kendileri gibi birer kafadar buldukları anın saniyesinde gecenin bi vakti telefona sarılırmış. Hadi niye sarılıyor canım telefona tutsa yaa:) O an bilinci altındakileri kurcalıyor kurcalıyor diyorki; Kafadan bir numara çevirde, işletelim. Huzurunu kaçıralım huzurluların... Kendi huzursuz ya. Takmış kafasına... Sonrasını bilemem. Ama bildiğim şu ki o zamanlar hiç olmazsa telefon faturası korkusundan, karı-koca korkusundan, aile korkusundan, ahlaksızlık korkusundan, çevre korkusundan, kendine olan korkusundan ya hiç olmazsa tanrı korkusundan biraz daha etikmiş davranışlar. Hiç olmazsa şimdi ki gibi cep telefonları sayesinde 7/24 emrinize amade değillerdi. Korkacak bişeyleride kalmadı ki...