Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

31 Ocak '09

 
Kategori
Öykü
 

Gözde bir başarının kahramanı!

Gözde bir başarının kahramanı!
 

Bir insanın hayatı için yaptığınız yardım sizin gözünüze küçük gözükse de, onun hayatında ki bir İMKANSIZLIĞI yok edecek kadar büyük olabilir...


Gözde; Evimize temizlik yapmak için gelen bir ablanın dünyalar tatlısı kızıydı. İlkokul 5. sınıfa gidiyordu o yıl. İte kaka da olsa 5. sınıfa geçebilmiş ancak eğitimsiz bir ailede büyüdüğü için artık derslerinde iyice zorlanmaya başlamıştı. Özelliklede matematik dersin de… Annesi bir gün bana Gözde’nin matematik ödevi olduğunu fakat
kızına yardım etmek istese de onun derslerinden hiçbir şey anlamadığını söyledi ve Gözde’nin ödevine yardım etmemi rica etti. Ben de seve seve kabul ettim. Daha önce birkaç sefer görmüş olsam da, Gözde ile ilk kez o gün yakından tanışmış olduk…

İlk işim matematik başta olmak üzere onun tüm derslerine yardım etmek ve 5’li not sisteminde 1 ve 2’lerle dolu olan karnesini daha iyi hale getirmek için kolları sıvamak oldu. Öncelikle Gözde’nin derslerinin neden bu kadar zayıf olduğunu araştırdım. İlkokul mezunu anne-babanın iki çocuğundan birisiydi Gözde. Babası küçük bir kahve
işletiyor, annesi ise tüm gün ev işlerine gittiği için hiç kimse onunla ilgilenmiyordu. Kendisinden 1 yaş büyük ağabeyinin dersleri de çok kötü olduğu için ondan da hayır yoktu Gözde’ye. Anlattığına göre, öğretmeni de konuları yüzeysel anlatıyor, sınıfları kalabalık olduğu için, öğrencilerle fazla ilgilenmiyordu. Gözde’nin derslere karşı motivasyonu çok düşüktü. Ben ona ders konularını anlatırken sık sık gülüyor, komik şeyler anlatmaya çalışıyor, beni dinlemiyordu. Böyle yaptığı için ona kızdığımda “Ne yapayım Pınar abla kafam almıyor, iyi not almam " imkansız !“ diyorduı...

Ben azimle bir işin üstüne gittiğimde hârika sonuçlar elde edebiliyorum. Gözde konusunda da bu değişmedi. Onun başarılı bir öğrenci olması içinde elimden gelen her şeyi yaptım ve çabalarımın karşılığını aldım. Ona sadece ders konularını anlatmakla kalmayıp, soruları doğru çözdüğünde yada sınavlarından daha iyi notlar almaya başladığında
küçük hediyelerle ödüllendirdim. Ders çalışmayı sevsin diye süslü kalemler aldım, defter ve kitaplarını onun sevdiği desenlerdeki kaplıklarla kapladım. Bazen sinemada çizgi film izlemeye bazen de bir cafede hamburger yemeye götürdüm küçük başarılarını kutlamak için. Sonunda ona ders çalışmayı sevdirebilmiştim. Üstelik notları oldukça yükselmişti. Gözde ile o yıl okulun açıldığı ilk günlerde ders çalışmaya başlamıştık ve çok yol almıştık. Her geçen gün dersleri biraz daha düzeldi ve ilk dönemin sonunda teşekkür belgesi aldı. Geçen yıl ki karnesi zayıf notlarla dolu iken, o notların yerini artık 3’ler 4’ler almıştı. Hatta 5 olan bir iki dersi bile vardı. Açık söylemek gerekirse, ilk başlarda ben bile Gözde’nin bu kadar başarılı olacağını tahmin etmiyordum. Benimle birlikte sonuçtan ailesi de çok mutlu oldu...

Bu küçük kız bir dönemde bu kadar başarılı olabildiyse 2. dönem başarısı daha da artabilirdi. Ben Gözde’nin takdir belgesi almasını istiyordum. Notlarını bu kadar yükseltebildiysem, takdir almasını da sağlayabilirdim ve yeni hedefim bu olmuştu artık. Çalışmalarımız yine devam etti ve böylece Gözde 2.dönemin sonunda tam hedeflediğim gibi karnesini 5’lerle doldurarak takdir belgesini almayı başardı!

Onun bana karnesini getirdiği günü hiç unutamam. Işıl ışıl parlayan gözlerle “Pınar abla sana karnemi göstermeye geldim.“ deyişi hâlâ gözümün önünde. Takdir belgesini görünce resmen sevinçten ağladım. Onun da yanakları mutluluktan pembe pembe olmuştu ve yüzü gülücükler saçıyordu dört bir yana… Hem kendim ile hem de Gözde ile ne kadar gurur duydum anlatamam. 5’lik not sisteminde bir yıl önce karnesi 1’lerle 2’lerle dolu olan bir öğrenci, o yıl benim önderliğim de notlarını fazlaca yükselterek takdir belgesi almayı başarmıştı! Aylar boyunca zorlu bir mücadele vermiştim ama her şeye değdi… Sonuçta Gözde’yi derslerinde çok başarılı olan bir öğrenci haline getirmeyi başarmıştım. Yaşadığım mutluluğu ve gururu sözcüklere sığdırmam mümkün değil…

Kendi hayatımda yaşamış olduğum, benim gözüme küçük gözükse de, dünyalar tatlısı bir kız çocuğunun hayatında
İMKANSIZ olan bir durum gerçekleşmiş ve “GÖZDE; Bir Başarının Kahramânı” olmuştu!

Hayatınızdan pırıltılar hiç eksik olmasın...

PINAR

H



Ha






mu

diy

i


y


yo


Bi

Bi

 
Toplam blog
: 15
: 949
Kayıt tarihi
: 27.01.09
 
 

İşletme fakültesi mezunuyum. Bir ihracat şirketinde uzun süre muhasebeci ve çevirmen olarak görev ya..