Güç sende!

Yaşamdan aldım sırımı
Kaynak gösteremedim mutluluğuma hiçbir şeyi kendimden başka
Seni tanımadan önce…
“Aşk, ne herkesin aradığı ne de her kaybedenin bulabileceği bir şey” derdim
“Aşk kimsenin sormadığı, adını koyamadığı”
“Cesaret edemediği bir şey ama ne?” derdim…
Artık biliyorum…
Birisi sorunca bana aşkı
“Sen”
Diyorum!
Aşk sensin!
Hayatı anlatan bir şiirin yarım kalmış son dizesinde yazılmamış birkaç satırdın.
Ben noktaydım senden sonra gelen ve sen hiç bitmezdin… Gelmezdin! Noktaya ulaşamazdın! Ben de gelmeyeceğini bilerek, beklerdim virgüllere inat!
Aşk, ne herkesin anlayabileceği, ne arayıp da bulabileceği ne de istediğinde ulaşabileceği bir şeydi. Aşk yarım kalmaktı, aşk, aşkı yaşamaktı, aşk sevmek ve unutmaktı, aşk acı çekmek ve vazgeçmekti! Kısaca sen değildin aşk, başkasıydı! Mutlu olduğumuzu zannederek, geçirdik koca hayatımızı! Hep eğlenmek, gülmek söylemek, konuşmak paylaşmak istedik! Kaç defa Başkalarını değil de kendimizi aldık karşımıza konuştuk? Hayır, hayır bir dakika! Hemen ‘ ben çoğu zaman bunu yapıyorum’ demeyin hemen! Çünkü yapmıyoruz… Yapsak bile yine aynı şeyleri düşünüyoruz! Böyle mi olmalıydı? Hayatın güzelliklerini düşünüp, kandırmalı mıydık ki kendimizi? Ne gerek vardıyalan söylemeye? Hem kendini nasıl kandıracaksın? Hayat neydi? Sen ne istiyordun ondan? “Hayatını akışına bırakmak gerekti” Öyle mi? Neden risk alacağımızı düşündük mü hiç? Akışına bırakarak sadece olacaklara boyun eğip yaşamak mı? Yoksa hayatı istediğin gibi yöneterek yaşamak mı? Bu senin elinde! Aynaya bak! Güç sende… Hep demez miyiz, “İnsan neyi gerçekten isterse elde eder” diye? Ee! Sorun ne? İstiyorsun işte? Neden bırakacaksın ki hayatı oluruna… Hayat senin oluruna alışsın bırak! Aşk da sevgi de, para da pul da, şan da şöhret de sen istedin diye gelsin, eğer gelecekse! Çünkü istersen alırsın, bunu biliyorsun! Hep kaynak gösterdik mutluluğumuza her şeyi… Ama bilmeliydik, asıl kaynak kendimiziz! Çünkü istersek mutluyuz! İstemezsek üzgün, sıkılgan…
Bugüne kadar yitirilen aşkların sahibi olduk hep… Çok fazla şanslı yok aramızda, ilk aşkınla yaşayan! Kaybedilen, yarım bırakılanları tamamlamaya çalıştık… Kimilerimiz şanslıydı, başarılı ve mutlu oldu… Kimileri de bir başkasının tamamlaması için yarım bıraktı aşkını, her vazgeçtiğinde yeniden yarım kalan bir aşkı tamamlamak umuduyla… Vazgeçti! Oysa aşk, cesaret edememekti, kör olmaktı belki, Aşk her şeydi de, biz hiç bir şeydik belki! Ya da aşk her şeydi! Belki de aşk sendin!

Ferdi FİLİZ